наўча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наўча́нне |
Р. |
наўча́ння |
Д. |
наўча́нню |
В. |
наўча́нне |
Т. |
наўча́ннем |
М. |
наўча́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
на́ўчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
на́ўчаны |
на́ўчаная |
на́ўчанае |
на́ўчаныя |
Р. |
на́ўчанага |
на́ўчанай на́ўчанае |
на́ўчанага |
на́ўчаных |
Д. |
на́ўчанаму |
на́ўчанай |
на́ўчанаму |
на́ўчаным |
В. |
на́ўчаны (неадуш.) на́ўчанага (адуш.) |
на́ўчаную |
на́ўчанае |
на́ўчаныя (неадуш.) на́ўчаных (адуш.) |
Т. |
на́ўчаным |
на́ўчанай на́ўчанаю |
на́ўчаным |
на́ўчанымі |
М. |
на́ўчаным |
на́ўчанай |
на́ўчаным |
на́ўчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наўча́юся |
наўча́емся |
2-я ас. |
наўча́ешся |
наўча́ецеся |
3-я ас. |
наўча́ецца |
наўча́юцца |
Прошлы час |
м. |
наўча́ўся |
наўча́ліся |
ж. |
наўча́лася |
н. |
наўча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
наўча́йся |
наўча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наўча́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўча́ць
‘навучаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наўча́ю |
наўча́ем |
2-я ас. |
наўча́еш |
наўча́еце |
3-я ас. |
наўча́е |
наўча́юць |
Прошлы час |
м. |
наўча́ў |
наўча́лі |
ж. |
наўча́ла |
н. |
наўча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наўча́й |
наўча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наўча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўчо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наўчо́ны |
наўчо́ная |
наўчо́нае |
наўчо́ныя |
Р. |
наўчо́нага |
наўчо́най наўчо́нае |
наўчо́нага |
наўчо́ных |
Д. |
наўчо́наму |
наўчо́най |
наўчо́наму |
наўчо́ным |
В. |
наўчо́ны (неадуш.) наўчо́нага (адуш.) |
наўчо́ную |
наўчо́нае |
наўчо́ныя (неадуш.) наўчо́ных (адуш.) |
Т. |
наўчо́ным |
наўчо́най наўчо́наю |
наўчо́ным |
наўчо́нымі |
М. |
наўчо́ным |
наўчо́най |
наўчо́ным |
наўчо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўчы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наўчу́ся |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
- |
- |
Прошлы час |
м. |
наўчы́ўся |
наўчы́ліся |
ж. |
наўчы́лася |
н. |
наўчы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
наўчы́ся |
наўчы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наўчы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўчы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наўчу́ |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
- |
- |
Прошлы час |
м. |
наўчы́ў |
наўчы́лі |
ж. |
наўчы́ла |
н. |
наўчы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наўчы́ |
наўчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наўчы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.