наўчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наўчу́ -
2-я ас. - -
3-я ас. - -
Прошлы час
м. наўчы́ў наўчы́лі
ж. наўчы́ла
н. наўчы́ла
Загадны лад
2-я ас. наўчы́ наўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наўчы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)