ерыхо́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ерыхо́нскі |
ерыхо́нская |
ерыхо́нскае |
ерыхо́нскія |
Р. |
ерыхо́нскага |
ерыхо́нскай ерыхо́нскае |
ерыхо́нскага |
ерыхо́нскіх |
Д. |
ерыхо́нскаму |
ерыхо́нскай |
ерыхо́нскаму |
ерыхо́нскім |
В. |
ерыхо́нскі ерыхо́нскага |
ерыхо́нскую |
ерыхо́нскае |
ерыхо́нскія |
Т. |
ерыхо́нскім |
ерыхо́нскай ерыхо́нскаю |
ерыхо́нскім |
ерыхо́нскімі |
М. |
ерыхо́нскім |
ерыхо́нскай |
ерыхо́нскім |
ерыхо́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Ерэва́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ерэва́н |
Р. |
Ерэва́на |
Д. |
Ерэва́ну |
В. |
Ерэва́н |
Т. |
Ерэва́нам |
М. |
Ерэва́не |
ерэва́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ерэва́нскі |
ерэва́нская |
ерэва́нскае |
ерэва́нскія |
Р. |
ерэва́нскага |
ерэва́нскай ерэва́нскае |
ерэва́нскага |
ерэва́нскіх |
Д. |
ерэва́нскаму |
ерэва́нскай |
ерэва́нскаму |
ерэва́нскім |
В. |
ерэва́нскі (неадуш.) ерэва́нскага (адуш.) |
ерэва́нскую |
ерэва́нскае |
ерэва́нскія (неадуш.) ерэва́нскіх (адуш.) |
Т. |
ерэва́нскім |
ерэва́нскай ерэва́нскаю |
ерэва́нскім |
ерэва́нскімі |
М. |
ерэва́нскім |
ерэва́нскай |
ерэва́нскім |
ерэва́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ерэты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ерэты́зм |
Р. |
ерэты́зму |
Д. |
ерэты́зму |
В. |
ерэты́зм |
Т. |
ерэты́змам |
М. |
ерэты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
ерэты́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ерэты́к |
ерэтыкі́ |
Р. |
ерэтыка́ |
ерэтыко́ў |
Д. |
ерэтыку́ |
ерэтыка́м |
В. |
ерэтыка́ |
ерэтыко́ў |
Т. |
ерэтыко́м |
ерэтыка́мі |
М. |
ерэтыку́ |
ерэтыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ерэты́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ерэты́чка |
ерэты́чкі |
Р. |
ерэты́чкі |
ерэты́чак |
Д. |
ерэты́чцы |
ерэты́чкам |
В. |
ерэты́чку |
ерэты́чак |
Т. |
ерэты́чкай ерэты́чкаю |
ерэты́чкамі |
М. |
ерэты́чцы |
ерэты́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ерэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ерэты́чны |
ерэты́чная |
ерэты́чнае |
ерэты́чныя |
Р. |
ерэты́чнага |
ерэты́чнай ерэты́чнае |
ерэты́чнага |
ерэты́чных |
Д. |
ерэты́чнаму |
ерэты́чнай |
ерэты́чнаму |
ерэты́чным |
В. |
ерэты́чны (неадуш.) ерэты́чнага (адуш.) |
ерэты́чную |
ерэты́чнае |
ерэты́чныя (неадуш.) ерэты́чных (адуш.) |
Т. |
ерэты́чным |
ерэты́чнай ерэты́чнаю |
ерэты́чным |
ерэты́чнымі |
М. |
ерэты́чным |
ерэты́чнай |
ерэты́чным |
ерэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
есаву́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
есаву́л |
есаву́лы |
Р. |
есаву́ла |
есаву́лаў |
Д. |
есаву́лу |
есаву́лам |
В. |
есаву́ла |
есаву́лаў |
Т. |
есаву́лам |
есаву́ламі |
М. |
есаву́ле |
есаву́лах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
есентукі́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
есентукі́ |
Р. |
есентуко́ў |
Д. |
есентука́м |
В. |
есентукі́ |
Т. |
есентука́мі |
М. |
есентука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.