ерэты́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ерэты́к | ерэтыкі́ | |
| ерэтыка́ | ерэтыко́ў | |
| ерэтыку́ | ерэтыка́м | |
| ерэтыка́ | ерэтыко́ў | |
| ерэтыко́м | ерэтыка́мі | |
| ерэтыку́ | ерэтыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)