Ерыно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ерыно́ва
Р. Ерыно́ва
Д. Ерыно́ву
В. Ерыно́ва
Т. Ерыно́вам
М. Ерыно́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)