дражыро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дражыро́ўшчык |
дражыро́ўшчыкі |
Р. |
дражыро́ўшчыка |
дражыро́ўшчыкаў |
Д. |
дражыро́ўшчыку |
дражыро́ўшчыкам |
В. |
дражыро́ўшчыка |
дражыро́ўшчыкаў |
Т. |
дражыро́ўшчыкам |
дражыро́ўшчыкамі |
М. |
дражыро́ўшчыку |
дражыро́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дражэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
дражэ́ |
дражэ́ |
Р. |
дражэ́ |
дражэ́ |
Д. |
дражэ́ |
дражэ́ |
В. |
дражэ́ |
дражэ́ |
Т. |
дражэ́ |
дражэ́ |
М. |
дражэ́ |
дражэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дразафі́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дразафі́ла |
дразафі́лы |
Р. |
дразафі́лы |
дразафі́л |
Д. |
дразафі́ле |
дразафі́лам |
В. |
дразафі́лу |
дразафі́л |
Т. |
дразафі́лай дразафі́лаю |
дразафі́ламі |
М. |
дразафі́ле |
дразафі́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Драздзі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Драздзі́шкі |
Р. |
Драздзі́шак Драздзі́шкаў |
Д. |
Драздзі́шкам |
В. |
Драздзі́шкі |
Т. |
Драздзі́шкамі |
М. |
Драздзі́шках |
драздзянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
драздзянё́ |
драздзяня́ты |
Р. |
драздзяня́ці |
драздзяня́т |
Д. |
драздзяня́ці |
драздзяня́там |
В. |
драздзянё́ |
драздзяня́т |
Т. |
драздзянё́м |
драздзяня́тамі |
М. |
драздзяня́ці |
драздзяня́тах |
Іншыя варыянты:
драздзяня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драздзяня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
драздзяня́ |
драздзяня́ты |
Р. |
драздзяня́ці |
драздзяня́т |
Д. |
драздзяня́ці |
драздзяня́там |
В. |
драздзяня́ |
драздзяня́т |
Т. |
драздзянё́м |
драздзяня́тамі |
М. |
драздзяня́ці |
драздзяня́тах |
Іншыя варыянты:
драздзянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
драздо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
драздо́вы |
драздо́вая |
драздо́вае |
драздо́выя |
Р. |
драздо́вага |
драздо́вай драздо́вае |
драздо́вага |
драздо́вых |
Д. |
драздо́ваму |
драздо́вай |
драздо́ваму |
драздо́вым |
В. |
драздо́вы (неадуш.) драздо́вага (адуш.) |
драздо́вую |
драздо́вае |
драздо́выя (неадуш.) драздо́вых (адуш.) |
Т. |
драздо́вым |
драздо́вай драздо́ваю |
драздо́вым |
драздо́вымі |
М. |
драздо́вым |
драздо́вай |
драздо́вым |
драздо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Драздо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Драздо́ўка |
Р. |
Драздо́ўкі |
Д. |
Драздо́ўцы |
В. |
Драздо́ўку |
Т. |
Драздо́ўкай Драздо́ўкаю |
М. |
Драздо́ўцы |
Драздо́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Драздо́ўшчына |
Р. |
Драздо́ўшчыны |
Д. |
Драздо́ўшчыне |
В. |
Драздо́ўшчыну |
Т. |
Драздо́ўшчынай Драздо́ўшчынаю |
М. |
Драздо́ўшчыне |
Дразды́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дразды́ |
Р. |
Драздо́ў |
Д. |
Дразда́м |
В. |
Дразды́ |
Т. |
Дразда́мі |
М. |
Дразда́х |