Verbum

анлайнавы слоўнік

ганча́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ганча́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ганча́нскі	ганча́нская	ганча́нскае	ганча́нскія
Р.	ганча́нскага	ганча́нскай ганча́нскае	ганча́нскага	ганча́нскіх
Д.	ганча́нскаму	ганча́нскай	ганча́нскаму	ганча́нскім
В.	ганча́нскі (неадуш.) ганча́нскага (адуш.)	ганча́нскую	ганча́нскае	ганча́нскія (неадуш.) ганча́нскіх (адуш.)
Т.	ганча́нскім	ганча́нскай ганча́нскаю	ганча́нскім	ганча́нскімі
М.	ганча́нскім	ганча́нскай	ганча́нскім	ганча́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ганча́нскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

ганча́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ганчарава́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ганча́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ганча́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ганча́рны	ганча́рная	ганча́рнае	ганча́рныя
Р.	ганча́рнага	ганча́рнай ганча́рнае	ганча́рнага	ганча́рных
Д.	ганча́рнаму	ганча́рнай	ганча́рнаму	ганча́рным
В.	ганча́рны (неадуш.) ганча́рнага (адуш.)	ганча́рную	ганча́рнае	ганча́рныя (неадуш.) ганча́рных (адуш.)
Т.	ганча́рным	ганча́рнай ганча́рнаю	ганча́рным	ганча́рнымі
М.	ганча́рным	ганча́рнай	ганча́рным	ганча́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ганча́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ганчаро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Ганчаро́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне