Ганчаро́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ганчаро́ўка
Р. Ганчаро́ўкі
Д. Ганчаро́ўцы
В. Ганчаро́ўку
Т. Ганчаро́ўкай
Ганчаро́ўкаю
М. Ганчаро́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)