васьміканто́вік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
васьміканто́вік |
васьміканто́вікі |
Р. |
васьміканто́віка |
васьміканто́вікаў |
Д. |
васьміканто́віку |
васьміканто́вікам |
В. |
васьміканто́вік |
васьміканто́вікі |
Т. |
васьміканто́вікам |
васьміканто́вікамі |
М. |
васьміканто́віку |
васьміканто́віках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
васьміканто́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
васьміканто́вы |
васьміканто́вая |
васьміканто́вае |
васьміканто́выя |
Р. |
васьміканто́вага |
васьміканто́вай васьміканто́вае |
васьміканто́вага |
васьміканто́вых |
Д. |
васьміканто́ваму |
васьміканто́вай |
васьміканто́ваму |
васьміканто́вым |
В. |
васьміканто́вы |
васьміканто́вую |
васьміканто́вае |
васьміканто́выя |
Т. |
васьміканто́вым |
васьміканто́вай васьміканто́ваю |
васьміканто́вым |
васьміканто́вымі |
М. |
васьміканто́вым |
васьміканто́вай |
васьміканто́вым |
васьміканто́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
васьмікла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
васьмікла́снік |
васьмікла́снікі |
Р. |
васьмікла́сніка |
васьмікла́снікаў |
Д. |
васьмікла́сніку |
васьмікла́снікам |
В. |
васьмікла́сніка |
васьмікла́снікаў |
Т. |
васьмікла́снікам |
васьмікла́снікамі |
М. |
васьмікла́сніку |
васьмікла́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
васьмікла́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
васьмікла́сніца |
васьмікла́сніцы |
Р. |
васьмікла́сніцы |
васьмікла́сніц |
Д. |
васьмікла́сніцы |
васьмікла́сніцам |
В. |
васьмікла́сніцу |
васьмікла́сніц |
Т. |
васьмікла́сніцай васьмікла́сніцаю |
васьмікла́сніцамі |
М. |
васьмікла́сніцы |
васьмікла́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
васьмікла́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
васьмікла́сны |
васьмікла́сная |
васьмікла́снае |
васьмікла́сныя |
Р. |
васьмікла́снага |
васьмікла́снай васьмікла́снае |
васьмікла́снага |
васьмікла́сных |
Д. |
васьмікла́снаму |
васьмікла́снай |
васьмікла́снаму |
васьмікла́сным |
В. |
васьмікла́сны (неадуш.) васьмікла́снага (адуш.) |
васьмікла́сную |
васьмікла́снае |
васьмікла́сныя (неадуш.) васьмікла́сных (адуш.) |
Т. |
васьмікла́сным |
васьмікла́снай васьмікла́снаю |
васьмікла́сным |
васьмікла́снымі |
М. |
васьмікла́сным |
васьмікла́снай |
васьмікла́сным |
васьмікла́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
васьміклі́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
васьміклі́нка |
васьміклі́нкі |
Р. |
васьміклі́нкі |
васьміклі́нак |
Д. |
васьміклі́нцы |
васьміклі́нкам |
В. |
васьміклі́нку |
васьміклі́нкі |
Т. |
васьміклі́нкай васьміклі́нкаю |
васьміклі́нкамі |
М. |
васьміклі́нцы |
васьміклі́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
васьмікра́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
васьмікра́тны |
васьмікра́тная |
васьмікра́тнае |
васьмікра́тныя |
Р. |
васьмікра́тнага |
васьмікра́тнай васьмікра́тнае |
васьмікра́тнага |
васьмікра́тных |
Д. |
васьмікра́тнаму |
васьмікра́тнай |
васьмікра́тнаму |
васьмікра́тным |
В. |
васьмікра́тны (неадуш.) васьмікра́тнага (адуш.) |
васьмікра́тную |
васьмікра́тнае |
васьмікра́тныя (неадуш.) васьмікра́тных (адуш.) |
Т. |
васьмікра́тным |
васьмікра́тнай васьмікра́тнаю |
васьмікра́тным |
васьмікра́тнымі |
М. |
васьмікра́тным |
васьмікра́тнай |
васьмікра́тным |
васьмікра́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.