расста́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расста́йны |
расста́йная |
расста́йнае |
расста́йныя |
| Р. |
расста́йнага |
расста́йнай расста́йнае |
расста́йнага |
расста́йных |
| Д. |
расста́йнаму |
расста́йнай |
расста́йнаму |
расста́йным |
| В. |
расста́йны (неадуш.) расста́йнага (адуш.) |
расста́йную |
расста́йнае |
расста́йныя (неадуш.) расста́йных (адуш.) |
| Т. |
расста́йным |
расста́йнай расста́йнаю |
расста́йным |
расста́йнымі |
| М. |
расста́йным |
расста́йнай |
расста́йным |
расста́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расста́нне |
| Р. |
расста́ння |
| Д. |
расста́нню |
| В. |
расста́нне |
| Т. |
расста́ннем |
| М. |
расста́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расстано́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расстано́ўка |
расстано́ўкі |
| Р. |
расстано́ўкі |
расстано́вак |
| Д. |
расстано́ўцы |
расстано́ўкам |
| В. |
расстано́ўку |
расстано́ўкі |
| Т. |
расстано́ўкай расстано́ўкаю |
расстано́ўкамі |
| М. |
расстано́ўцы |
расстано́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расстара́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстара́юся |
расстара́емся |
| 2-я ас. |
расстара́ешся |
расстара́ецеся |
| 3-я ас. |
расстара́ецца |
расстара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расстара́ўся |
расстара́ліся |
| ж. |
расстара́лася |
| н. |
расстара́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстара́йся |
расстара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расстара́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расста́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расста́ўлены |
расста́ўленая |
расста́ўленае |
расста́ўленыя |
| Р. |
расста́ўленага |
расста́ўленай расста́ўленае |
расста́ўленага |
расста́ўленых |
| Д. |
расста́ўленаму |
расста́ўленай |
расста́ўленаму |
расста́ўленым |
| В. |
расста́ўлены (неадуш.) расста́ўленага (адуш.) |
расста́ўленую |
расста́ўленае |
расста́ўленыя (неадуш.) расста́ўленых (адуш.) |
| Т. |
расста́ўленым |
расста́ўленай расста́ўленаю |
расста́ўленым |
расста́ўленымі |
| М. |
расста́ўленым |
расста́ўленай |
расста́ўленым |
расста́ўленых |
Кароткая форма: расста́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расстаўля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расстаўля́нне |
| Р. |
расстаўля́ння |
| Д. |
расстаўля́нню |
| В. |
расстаўля́нне |
| Т. |
расстаўля́ннем |
| М. |
расстаўля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
расстаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
расстаўля́ецца |
расстаўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расстаўля́ўся |
расстаўля́ліся |
| ж. |
расстаўля́лася |
| н. |
расстаўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расстаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расстаўля́ю |
расстаўля́ем |
| 2-я ас. |
расстаўля́еш |
расстаўля́еце |
| 3-я ас. |
расстаўля́е |
расстаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расстаўля́ў |
расстаўля́лі |
| ж. |
расстаўля́ла |
| н. |
расстаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расстаўля́й |
расстаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расстаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.