парэ́дзіць
‘зрабіць што-небудзь рэдкім, радзейшым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
парэ́джу |
парэ́дзім |
2-я ас. |
парэ́дзіш |
парэ́дзіце |
3-я ас. |
парэ́дзіць |
парэ́дзяць |
Прошлы час |
м. |
парэ́дзіў |
парэ́дзілі |
ж. |
парэ́дзіла |
н. |
парэ́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
парэ́дзь |
парэ́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
парэ́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
парэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
парэ́з |
парэ́зы |
Р. |
парэ́зу |
парэ́заў |
Д. |
парэ́зу |
парэ́зам |
В. |
парэ́з |
парэ́зы |
Т. |
парэ́зам |
парэ́замі |
М. |
парэ́зе |
парэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
парэ́занасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
парэ́занасць |
Р. |
парэ́занасці |
Д. |
парэ́занасці |
В. |
парэ́занасць |
Т. |
парэ́занасцю |
М. |
парэ́занасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
парэ́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
парэ́заны |
парэ́заная |
парэ́занае |
парэ́заныя |
Р. |
парэ́занага |
парэ́занай парэ́занае |
парэ́занага |
парэ́заных |
Д. |
парэ́занаму |
парэ́занай |
парэ́занаму |
парэ́заным |
В. |
парэ́заны (неадуш.) парэ́занага (адуш.) |
парэ́заную |
парэ́занае |
парэ́заныя (неадуш.) парэ́заных (адуш.) |
Т. |
парэ́заным |
парэ́занай парэ́занаю |
парэ́заным |
парэ́занымі |
М. |
парэ́заным |
парэ́занай |
парэ́заным |
парэ́заных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
парэ́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
парэ́заны |
парэ́заная |
парэ́занае |
парэ́заныя |
Р. |
парэ́занага |
парэ́занай парэ́занае |
парэ́занага |
парэ́заных |
Д. |
парэ́занаму |
парэ́занай |
парэ́занаму |
парэ́заным |
В. |
парэ́заны (неадуш.) парэ́занага (адуш.) |
парэ́заную |
парэ́занае |
парэ́заныя (неадуш.) парэ́заных (адуш.) |
Т. |
парэ́заным |
парэ́занай парэ́занаю |
парэ́заным |
парэ́занымі |
М. |
парэ́заным |
парэ́занай |
парэ́заным |
парэ́заных |
Кароткая форма: парэ́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
парэ́зацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
парэ́жуся |
парэ́жамся |
2-я ас. |
парэ́жашся |
парэ́жацеся |
3-я ас. |
парэ́жацца |
парэ́жуцца |
Прошлы час |
м. |
парэ́заўся |
парэ́заліся |
ж. |
парэ́залася |
н. |
парэ́залася |
Загадны лад |
2-я ас. |
парэ́жся |
парэ́жцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
парэ́заўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парэ́заць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
парэ́жу |
парэ́жам |
2-я ас. |
парэ́жаш |
парэ́жаце |
3-я ас. |
парэ́жа |
парэ́жуць |
Прошлы час |
м. |
парэ́заў |
парэ́залі |
ж. |
парэ́зала |
н. |
парэ́зала |
Загадны лад |
2-я ас. |
парэ́ж |
парэ́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
парэ́заўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
парэ́знік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
парэ́знік |
Р. |
парэ́зніку |
Д. |
парэ́зніку |
В. |
парэ́знік |
Т. |
парэ́знікам |
М. |
парэ́зніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парэ́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
парэ́й |
Р. |
парэ́ю |
Д. |
парэ́ю |
В. |
парэ́й |
Т. |
парэ́ем |
М. |
парэ́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.