разлітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разлітава́ны |
разлітава́ная |
разлітава́нае |
разлітава́ныя |
| Р. |
разлітава́нага |
разлітава́най разлітава́нае |
разлітава́нага |
разлітава́ных |
| Д. |
разлітава́наму |
разлітава́най |
разлітава́наму |
разлітава́ным |
| В. |
разлітава́ны (неадуш.) разлітава́нага (адуш.) |
разлітава́ную |
разлітава́нае |
разлітава́ныя (неадуш.) разлітава́ных (адуш.) |
| Т. |
разлітава́ным |
разлітава́най разлітава́наю |
разлітава́ным |
разлітава́нымі |
| М. |
разлітава́ным |
разлітава́най |
разлітава́ным |
разлітава́ных |
Кароткая форма: разлітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разлітава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разліту́ецца |
разліту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разлітава́ўся |
разлітава́ліся |
| ж. |
разлітава́лася |
| н. |
разлітава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разлітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разліту́ю |
разліту́ем |
| 2-я ас. |
разліту́еш |
разліту́еце |
| 3-я ас. |
разліту́е |
разліту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разлітава́ў |
разлітава́лі |
| ж. |
разлітава́ла |
| н. |
разлітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разліту́й |
разліту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разлітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разліто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разліто́ўванне |
| Р. |
разліто́ўвання |
| Д. |
разліто́ўванню |
| В. |
разліто́ўванне |
| Т. |
разліто́ўваннем |
| М. |
разліто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разліто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разліто́ўваецца |
разліто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разліто́ўваўся |
разліто́ўваліся |
| ж. |
разліто́ўвалася |
| н. |
разліто́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разліто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разліто́ўваю |
разліто́ўваем |
| 2-я ас. |
разліто́ўваеш |
разліто́ўваеце |
| 3-я ас. |
разліто́ўвае |
разліто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разліто́ўваў |
разліто́ўвалі |
| ж. |
разліто́ўвала |
| н. |
разліто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разліто́ўвай |
разліто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разліто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разлі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разлі́ты |
разлі́тая |
разлі́тае |
разлі́тыя |
| Р. |
разлі́тага |
разлі́тай разлі́тае |
разлі́тага |
разлі́тых |
| Д. |
разлі́таму |
разлі́тай |
разлі́таму |
разлі́тым |
| В. |
разлі́ты (неадуш.) разлі́тага (адуш.) |
разлі́тую |
разлі́тае |
разлі́тыя (неадуш.) разлі́тых (адуш.) |
| Т. |
разлі́тым |
разлі́тай разлі́таю |
разлі́тым |
разлі́тымі |
| М. |
разлі́тым |
разлі́тай |
разлі́тым |
разлі́тых |
Кароткая форма: разлі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разлі́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разлі́ў |
| Р. |
разлі́ву |
| Д. |
разлі́ву |
| В. |
разлі́ў |
| Т. |
разлі́вам |
| М. |
разлі́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разлі́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разлі́ўка |
| Р. |
разлі́ўкі |
| Д. |
разлі́ўцы |
| В. |
разлі́ўку |
| Т. |
разлі́ўкай разлі́ўкаю |
| М. |
разлі́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.