парыхтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
парыхтава́ны |
парыхтава́ная |
парыхтава́нае |
парыхтава́ныя |
Р. |
парыхтава́нага |
парыхтава́най парыхтава́нае |
парыхтава́нага |
парыхтава́ных |
Д. |
парыхтава́наму |
парыхтава́най |
парыхтава́наму |
парыхтава́ным |
В. |
парыхтава́ны (неадуш.) парыхтава́нага (адуш.) |
парыхтава́ную |
парыхтава́нае |
парыхтава́ныя (неадуш.) парыхтава́ных (адуш.) |
Т. |
парыхтава́ным |
парыхтава́най парыхтава́наю |
парыхтава́ным |
парыхтава́нымі |
М. |
парыхтава́ным |
парыхтава́най |
парыхтава́ным |
парыхтава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
парыхтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
парыхтава́ны |
парыхтава́ная |
парыхтава́нае |
парыхтава́ныя |
Р. |
парыхтава́нага |
парыхтава́най парыхтава́нае |
парыхтава́нага |
парыхтава́ных |
Д. |
парыхтава́наму |
парыхтава́най |
парыхтава́наму |
парыхтава́ным |
В. |
парыхтава́ны (неадуш.) парыхтава́нага (адуш.) |
парыхтава́ную |
парыхтава́нае |
парыхтава́ныя (неадуш.) парыхтава́ных (адуш.) |
Т. |
парыхтава́ным |
парыхтава́най парыхтава́наю |
парыхтава́ным |
парыхтава́нымі |
М. |
парыхтава́ным |
парыхтава́най |
парыхтава́ным |
парыхтава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
парыхтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
парыхту́ю |
парыхту́ем |
2-я ас. |
парыхту́еш |
парыхту́еце |
3-я ас. |
парыхту́е |
парыхту́юць |
Прошлы час |
м. |
парыхтава́ў |
парыхтава́лі |
ж. |
парыхтава́ла |
н. |
парыхтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
парыхту́й |
парыхту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
парыхтава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
па́рыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
па́рыцкі |
па́рыцкая |
па́рыцкае |
па́рыцкія |
Р. |
па́рыцкага |
па́рыцкай па́рыцкае |
па́рыцкага |
па́рыцкіх |
Д. |
па́рыцкаму |
па́рыцкай |
па́рыцкаму |
па́рыцкім |
В. |
па́рыцкі (неадуш.) па́рыцкага (адуш.) |
па́рыцкую |
па́рыцкае |
па́рыцкія (неадуш.) па́рыцкіх (адуш.) |
Т. |
па́рыцкім |
па́рыцкай па́рыцкаю |
па́рыцкім |
па́рыцкімі |
М. |
па́рыцкім |
па́рыцкай |
па́рыцкім |
па́рыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
па́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
па́руся |
па́рымся |
2-я ас. |
па́рышся |
па́рыцеся |
3-я ас. |
па́рыцца |
па́рацца |
Прошлы час |
м. |
па́рыўся |
па́рыліся |
ж. |
па́рылася |
н. |
па́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
па́рся |
па́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
па́рачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пары́ецца |
пары́юцца |
Прошлы час |
м. |
пары́ўся |
пары́ліся |
ж. |
пары́лася |
н. |
пары́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
па́рыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
па́ру |
па́рым |
2-я ас. |
па́рыш |
па́рыце |
3-я ас. |
па́рыць |
па́раць |
Прошлы час |
м. |
па́рыў |
па́рылі |
ж. |
па́рыла |
н. |
па́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
па́р |
па́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
па́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пары́ю |
пары́ем |
2-я ас. |
пары́еш |
пары́еце |
3-я ас. |
пары́е |
пары́юць |
Прошлы час |
м. |
пары́ў |
пары́лі |
ж. |
пары́ла |
н. |
пары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пары́й |
пары́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
парыча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
парыча́нка |
парыча́нкі |
Р. |
парыча́нкі |
парыча́нак |
Д. |
парыча́нцы |
парыча́нкам |
В. |
парыча́нку |
парыча́нак |
Т. |
парыча́нкай парыча́нкаю |
парыча́нкамі |
М. |
парыча́нцы |
парыча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
парычо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
парычо́к |
парычкі́ |
Р. |
парычка́ |
парычко́ў |
Д. |
парычку́ |
парычка́м |
В. |
парычо́к |
парычкі́ |
Т. |
парычко́м |
парычка́мі |
М. |
парычку́ |
парычка́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.