Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паву́зіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паву́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павузлавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павузлавы́	павузлава́я	павузлаво́е	павузлавы́я
Р.	павузлаво́га	павузлаво́й павузлаво́е	павузлаво́га	павузлавы́х
Д.	павузлаво́му	павузлаво́й	павузлаво́му	павузлавы́м
В.	павузлавы́ (неадуш.) павузлаво́га (адуш.)	павузлаву́ю	павузлаво́е	павузлавы́я (неадуш.) павузлавы́х (адуш.)
Т.	павузлавы́м	павузлаво́й павузлаво́ю	павузлавы́м	павузлавы́мі
М.	павузлавы́м	павузлаво́й	павузлавы́м	павузлавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

паву́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павукава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павукава́ты	павукава́тая	павукава́тае	павукава́тыя
Р.	павукава́тага	павукава́тай павукава́тае	павукава́тага	павукава́тых
Д.	павукава́таму	павукава́тай	павукава́таму	павукава́тым
В.	павукава́ты (неадуш.) павукава́тага (адуш.)	павукава́тую	павукава́тае	павукава́тыя (неадуш.) павукава́тых (адуш.)
Т.	павукава́тым	павукава́тай павукава́таю	павукава́тым	павукава́тымі
М.	павукава́тым	павукава́тай	павукава́тым	павукава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

павукападо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павукападо́бны	павукападо́бная	павукападо́бнае	павукападо́бныя
Р.	павукападо́бнага	павукападо́бнай павукападо́бнае	павукападо́бнага	павукападо́бных
Д.	павукападо́бнаму	павукападо́бнай	павукападо́бнаму	павукападо́бным
В.	павукападо́бны (неадуш.) павукападо́бнага (адуш.)	павукападо́бную	павукападо́бнае	павукападо́бныя (неадуш.) павукападо́бных (адуш.)
Т.	павукападо́бным	павукападо́бнай павукападо́бнаю	павукападо́бным	павукападо́бнымі
М.	павукападо́бным	павукападо́бнай	павукападо́бным	павукападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

павукападо́бныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

павуко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павуко́вы	павуко́вая	павуко́вае	павуко́выя
Р.	павуко́вага	павуко́вай павуко́вае	павуко́вага	павуко́вых
Д.	павуко́ваму	павуко́вай	павуко́ваму	павуко́вым
В.	павуко́вы (неадуш.) павуко́вага (адуш.)	павуко́вую	павуко́вае	павуко́выя (неадуш.) павуко́вых (адуш.)
Т.	павуко́вым	павуко́вай павуко́ваю	павуко́вым	павуко́вымі
М.	павуко́вым	павуко́вай	павуко́вым	павуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Паву́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Паву́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum