няўшчы́льнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўшчы́льнены |
няўшчы́льненая |
няўшчы́льненае |
няўшчы́льненыя |
| Р. |
няўшчы́льненага |
няўшчы́льненай
няўшчы́льненае |
няўшчы́льненага |
няўшчы́льненых |
| Д. |
няўшчы́льненаму |
няўшчы́льненай |
няўшчы́льненаму |
няўшчы́льненым |
| В. |
няўшчы́льнены (неадуш.)
няўшчы́льненага (адуш.) |
няўшчы́льненую |
няўшчы́льненае |
няўшчы́льненыя (неадуш.)
няўшчы́льненых (адуш.) |
| Т. |
няўшчы́льненым |
няўшчы́льненай
няўшчы́льненаю |
няўшчы́льненым |
няўшчы́льненымі |
| М. |
няўшчы́льненым |
няўшчы́льненай |
няўшчы́льненым |
няўшчы́льненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўшчэмлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўшчэмлены |
няўшчэмленая |
няўшчэмленае |
няўшчэмленыя |
| Р. |
няўшчэмленага |
няўшчэмленай
няўшчэмленае |
няўшчэмленага |
няўшчэмленых |
| Д. |
няўшчэмленаму |
няўшчэмленай |
няўшчэмленаму |
няўшчэмленым |
| В. |
няўшчэмлены
няўшчэмленага |
няўшчэмленую |
няўшчэмленае |
няўшчэмленыя |
| Т. |
няўшчэмленым |
няўшчэмленай
няўшчэмленаю |
няўшчэмленым |
няўшчэмленымі |
| М. |
няўшчэмленым |
няўшчэмленай |
няўшчэмленым |
няўшчэмленых |
няўя́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| няўя́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няўя́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўя́ўны |
няўя́ўная |
няўя́ўнае |
няўя́ўныя |
| Р. |
няўя́ўнага |
няўя́ўнай
няўя́ўнае |
няўя́ўнага |
няўя́ўных |
| Д. |
няўя́ўнаму |
няўя́ўнай |
няўя́ўнаму |
няўя́ўным |
| В. |
няўя́ўны (неадуш.)
няўя́ўнага (адуш.) |
няўя́ўную |
няўя́ўнае |
няўя́ўныя (неадуш.)
няўя́ўных (адуш.) |
| Т. |
няўя́ўным |
няўя́ўнай
няўя́ўнаю |
няўя́ўным |
няўя́ўнымі |
| М. |
няўя́ўным |
няўя́ўнай |
няўя́ўным |
няўя́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няўя́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўя́ўны |
няўя́ўная |
няўя́ўнае |
няўя́ўныя |
| Р. |
няўя́ўнага |
няўя́ўнай
няўя́ўнае |
няўя́ўнага |
няўя́ўных |
| Д. |
няўя́ўнаму |
няўя́ўнай |
няўя́ўнаму |
няўя́ўным |
| В. |
няўя́ўны (неадуш.)
няўя́ўнага (адуш.) |
няўя́ўную |
няўя́ўнае |
няўя́ўныя (неадуш.)
няўя́ўных (адуш.) |
| Т. |
няўя́ўным |
няўя́ўнай
няўя́ўнаю |
няўя́ўным |
няўя́ўнымі |
| М. |
няўя́ўным |
няўя́ўнай |
няўя́ўным |
няўя́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Няфе́ды
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Няфе́ды |
| Р. |
Няфе́д
Няфе́даў |
| Д. |
Няфе́дам |
| В. |
Няфе́ды |
| Т. |
Няфе́дамі |
| М. |
Няфе́дах |
няфі́зік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
няфі́зік |
няфі́зікі |
| Р. |
няфі́зіка |
няфі́зікаў |
| Д. |
няфі́зіку |
няфі́зікам |
| В. |
няфі́зіка |
няфі́зікаў |
| Т. |
няфі́зікам |
няфі́зікамі |
| М. |
няфі́зіку |
няфі́зіках |
Крыніцы:
piskunou2012.