няўя́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўя́ўны няўя́ўная няўя́ўнае няўя́ўныя
Р. няўя́ўнага няўя́ўнай
няўя́ўнае		 няўя́ўнага няўя́ўных
Д. няўя́ўнаму няўя́ўнай няўя́ўнаму няўя́ўным
В. няўя́ўны (неадуш.)
няўя́ўнага (адуш.)		 няўя́ўную няўя́ўнае няўя́ўныя (неадуш.)
няўя́ўных (адуш.)
Т. няўя́ўным няўя́ўнай
няўя́ўнаю		 няўя́ўным няўя́ўнымі
М. няўя́ўным няўя́ўнай няўя́ўным няўя́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)