Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

гарапа́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарапа́шніца гарапа́шніцы
Р. гарапа́шніцы гарапа́шніц
Д. гарапа́шніцы гарапа́шніцам
В. гарапа́шніцу гарапа́шніц
Т. гарапа́шніцай
гарапа́шніцаю
гарапа́шніцамі
М. гарапа́шніцы гарапа́шніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарапа́шніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарапа́шніцкі гарапа́шніцкая гарапа́шніцкае гарапа́шніцкія
Р. гарапа́шніцкага гарапа́шніцкай
гарапа́шніцкае
гарапа́шніцкага гарапа́шніцкіх
Д. гарапа́шніцкаму гарапа́шніцкай гарапа́шніцкаму гарапа́шніцкім
В. гарапа́шніцкі (неадуш.)
гарапа́шніцкага (адуш.)
гарапа́шніцкую гарапа́шніцкае гарапа́шніцкія (неадуш.)
гарапа́шніцкіх (адуш.)
Т. гарапа́шніцкім гарапа́шніцкай
гарапа́шніцкаю
гарапа́шніцкім гарапа́шніцкімі
М. гарапа́шніцкім гарапа́шніцкай гарапа́шніцкім гарапа́шніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарапа́шнічаць

‘быць гарапашнікам - працавітым, старанным чалавекам’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарапа́шнічаю гарапа́шнічаем
2-я ас. гарапа́шнічаеш гарапа́шнічаеце
3-я ас. гарапа́шнічае гарапа́шнічаюць
Прошлы час
м. гарапа́шнічаў гарапа́шнічалі
ж. гарапа́шнічала
н. гарапа́шнічала
Загадны лад
2-я ас. гарапа́шнічай гарапа́шнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарапа́шнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

гарапа́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарапа́шны гарапа́шная гарапа́шнае гарапа́шныя
Р. гарапа́шнага гарапа́шнай
гарапа́шнае
гарапа́шнага гарапа́шных
Д. гарапа́шнаму гарапа́шнай гарапа́шнаму гарапа́шным
В. гарапа́шны (неадуш.)
гарапа́шнага (адуш.)
гарапа́шную гарапа́шнае гарапа́шныя (неадуш.)
гарапа́шных (адуш.)
Т. гарапа́шным гарапа́шнай
гарапа́шнаю
гарапа́шным гарапа́шнымі
М. гарапа́шным гарапа́шнай гарапа́шным гарапа́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гара́пнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гара́пнік гара́пнікі
Р. гара́пніка гара́пнікаў
Д. гара́пніку гара́пнікам
В. гара́пнік гара́пнікі
Т. гара́пнікам гара́пнікамі
М. гара́пніку гара́пніках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

гараскапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гараскапі́чны гараскапі́чная гараскапі́чнае гараскапі́чныя
Р. гараскапі́чнага гараскапі́чнай
гараскапі́чнае
гараскапі́чнага гараскапі́чных
Д. гараскапі́чнаму гараскапі́чнай гараскапі́чнаму гараскапі́чным
В. гараскапі́чны (неадуш.)
гараскапі́чнага (адуш.)
гараскапі́чную гараскапі́чнае гараскапі́чныя (неадуш.)
гараскапі́чных (адуш.)
Т. гараскапі́чным гараскапі́чнай
гараскапі́чнаю
гараскапі́чным гараскапі́чнымі
М. гараскапі́чным гараскапі́чнай гараскапі́чным гараскапі́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гараско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гараско́п гараско́пы
Р. гараско́па гараско́паў
Д. гараско́пу гараско́пам
В. гараско́п гараско́пы
Т. гараско́пам гараско́памі
М. гараско́пе гараско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаратлі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гаратлі́ва гаратлі́вей -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

гаратлі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гаратлі́васць
Р. гаратлі́васці
Д. гаратлі́васці
В. гаратлі́васць
Т. гаратлі́васцю
М. гаратлі́васці

Крыніцы: piskunou2012.

гаратлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаратлі́вы гаратлі́вая гаратлі́вае гаратлі́выя
Р. гаратлі́вага гаратлі́вай
гаратлі́вае
гаратлі́вага гаратлі́вых
Д. гаратлі́ваму гаратлі́вай гаратлі́ваму гаратлі́вым
В. гаратлі́вы (неадуш.)
гаратлі́вага (адуш.)
гаратлі́вую гаратлі́вае гаратлі́выя (неадуш.)
гаратлі́вых (адуш.)
Т. гаратлі́вым гаратлі́вай
гаратлі́ваю
гаратлі́вым гаратлі́вымі
М. гаратлі́вым гаратлі́вай гаратлі́вым гаратлі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.