гарапа́шнічаць

‘быць гарапашнікам - працавітым, старанным чалавекам’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарапа́шнічаю гарапа́шнічаем
2-я ас. гарапа́шнічаеш гарапа́шнічаеце
3-я ас. гарапа́шнічае гарапа́шнічаюць
Прошлы час
м. гарапа́шнічаў гарапа́шнічалі
ж. гарапа́шнічала
н. гарапа́шнічала
Загадны лад
2-я ас. гарапа́шнічай гарапа́шнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарапа́шнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)