Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўця́млівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўця́млівы няўця́млівая няўця́млівае няўця́млівыя
Р. няўця́млівага няўця́млівай
няўця́млівае
няўця́млівага няўця́млівых
Д. няўця́мліваму няўця́млівай няўця́мліваму няўця́млівым
В. няўця́млівы (неадуш.)
няўця́млівага (адуш.)
няўця́млівую няўця́млівае няўця́млівыя (неадуш.)
няўця́млівых (адуш.)
Т. няўця́млівым няўця́млівай
няўця́мліваю
няўця́млівым няўця́млівымі
М. няўця́млівым няўця́млівай няўця́млівым няўця́млівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

няўця́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўця́мна няўця́мней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўця́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўця́мнасць
Р. няўця́мнасці
Д. няўця́мнасці
В. няўця́мнасць
Т. няўця́мнасцю
М. няўця́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўця́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўця́мны няўця́мная няўця́мнае няўця́мныя
Р. няўця́мнага няўця́мнай
няўця́мнае
няўця́мнага няўця́мных
Д. няўця́мнаму няўця́мнай няўця́мнаму няўця́мным
В. няўця́мны (неадуш.)
няўця́мнага (адуш.)
няўця́мную няўця́мнае няўця́мныя (неадуш.)
няўця́мных (адуш.)
Т. няўця́мным няўця́мнай
няўця́мнаю
няўця́мным няўця́мнымі
М. няўця́мным няўця́мнай няўця́мным няўця́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўча́с

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўча́с - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няўча́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўча́сна няўча́сней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўча́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўча́снасць
Р. няўча́снасці
Д. няўча́снасці
В. няўча́снасць
Т. няўча́снасцю
М. няўча́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

няўча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўча́сны няўча́сная няўча́снае няўча́сныя
Р. няўча́снага няўча́снай
няўча́снае
няўча́снага няўча́сных
Д. няўча́снаму няўча́снай няўча́снаму няўча́сным
В. няўча́сны (неадуш.)
няўча́снага (адуш.)
няўча́сную няўча́снае няўча́сныя (неадуш.)
няўча́сных (адуш.)
Т. няўча́сным няўча́снай
няўча́снаю
няўча́сным няўча́снымі
М. няўча́сным няўча́снай няўча́сным няўча́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўчы́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўчы́нены няўчы́неная няўчы́ненае няўчы́неныя
Р. няўчы́ненага няўчы́ненай
няўчы́ненае
няўчы́ненага няўчы́неных
Д. няўчы́ненаму няўчы́ненай няўчы́ненаму няўчы́неным
В. няўчы́нены (неадуш.)
няўчы́ненага (адуш.)
няўчы́неную няўчы́ненае няўчы́неныя (неадуш.)
няўчы́неных (адуш.)
Т. няўчы́неным няўчы́ненай
няўчы́ненаю
няўчы́неным няўчы́ненымі
М. няўчы́неным няўчы́ненай няўчы́неным няўчы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

няўшчу́кны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўшчу́кны няўшчу́кная няўшчу́кнае няўшчу́кныя
Р. няўшчу́кнага няўшчу́кнай
няўшчу́кнае
няўшчу́кнага няўшчу́кных
Д. няўшчу́кнаму няўшчу́кнай няўшчу́кнаму няўшчу́кным
В. няўшчу́кны (неадуш.)
няўшчу́кнага (адуш.)
няўшчу́кную няўшчу́кнае няўшчу́кныя (неадуш.)
няўшчу́кных (адуш.)
Т. няўшчу́кным няўшчу́кнай
няўшчу́кнаю
няўшчу́кным няўшчу́кнымі
М. няўшчу́кным няўшчу́кнай няўшчу́кным няўшчу́кных

Крыніцы: piskunou2012.