няўшчу́кны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўшчу́кны няўшчу́кная няўшчу́кнае няўшчу́кныя
Р. няўшчу́кнага няўшчу́кнай
няўшчу́кнае		 няўшчу́кнага няўшчу́кных
Д. няўшчу́кнаму няўшчу́кнай няўшчу́кнаму няўшчу́кным
В. няўшчу́кны (неадуш.)
няўшчу́кнага (адуш.)		 няўшчу́кную няўшчу́кнае няўшчу́кныя (неадуш.)
няўшчу́кных (адуш.)
Т. няўшчу́кным няўшчу́кнай
няўшчу́кнаю		 няўшчу́кным няўшчу́кнымі
М. няўшчу́кным няўшчу́кнай няўшчу́кным няўшчу́кных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)