самарэгулю́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самарэгулю́ючы |
самарэгулю́ючая |
самарэгулю́ючае |
самарэгулю́ючыя |
| Р. |
самарэгулю́ючага |
самарэгулю́ючай самарэгулю́ючае |
самарэгулю́ючага |
самарэгулю́ючых |
| Д. |
самарэгулю́ючаму |
самарэгулю́ючай |
самарэгулю́ючаму |
самарэгулю́ючым |
| В. |
самарэгулю́ючы (неадуш.) |
самарэгулю́ючую |
самарэгулю́ючае |
самарэгулю́ючыя (неадуш.) |
| Т. |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючай самарэгулю́ючаю |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючымі |
| М. |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючай |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самарэгулю́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самарэгулю́ючы |
самарэгулю́ючая |
самарэгулю́ючае |
самарэгулю́ючыя |
| Р. |
самарэгулю́ючага |
самарэгулю́ючай самарэгулю́ючае |
самарэгулю́ючага |
самарэгулю́ючых |
| Д. |
самарэгулю́ючаму |
самарэгулю́ючай |
самарэгулю́ючаму |
самарэгулю́ючым |
| В. |
самарэгулю́ючы (неадуш.) |
самарэгулю́ючую |
самарэгулю́ючае |
самарэгулю́ючыя (неадуш.) |
| Т. |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючай самарэгулю́ючаю |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючымі |
| М. |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючай |
самарэгулю́ючым |
самарэгулю́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самарэгулява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самарэгулява́нне |
| Р. |
самарэгулява́ння |
| Д. |
самарэгулява́нню |
| В. |
самарэгулява́нне |
| Т. |
самарэгулява́ннем |
| М. |
самарэгулява́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самарэгулява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
самарэгулю́ецца |
самарэгулю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самарэгулява́ўся |
самарэгулява́ліся |
| ж. |
самарэгулява́лася |
| н. |
самарэгулява́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
самарэгуля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самарэгуля́цыя |
| Р. |
самарэгуля́цыі |
| Д. |
самарэгуля́цыі |
| В. |
самарэгуля́цыю |
| Т. |
самарэгуля́цыяй самарэгуля́цыяю |
| М. |
самарэгуля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самарэкаменда́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самарэкаменда́цыя |
| Р. |
самарэкаменда́цыі |
| Д. |
самарэкаменда́цыі |
| В. |
самарэкаменда́цыю |
| Т. |
самарэкаменда́цыяй самарэкаменда́цыяю |
| М. |
самарэкаменда́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
самарэкла́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самарэкла́ма |
| Р. |
самарэкла́мы |
| Д. |
самарэкла́ме |
| В. |
самарэкла́му |
| Т. |
самарэкла́май самарэкла́маю |
| М. |
самарэкла́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самарэкламава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самарэкламава́нне |
| Р. |
самарэкламава́ння |
| Д. |
самарэкламава́нню |
| В. |
самарэкламава́нне |
| Т. |
самарэкламава́ннем |
| М. |
самарэкламава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
самарэкла́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самарэкла́мны |
самарэкла́мная |
самарэкла́мнае |
самарэкла́мныя |
| Р. |
самарэкла́мнага |
самарэкла́мнай самарэкла́мнае |
самарэкла́мнага |
самарэкла́мных |
| Д. |
самарэкла́мнаму |
самарэкла́мнай |
самарэкла́мнаму |
самарэкла́мным |
| В. |
самарэкла́мны (неадуш.) самарэкла́мнага (адуш.) |
самарэкла́мную |
самарэкла́мнае |
самарэкла́мныя (неадуш.) самарэкла́мных (адуш.) |
| Т. |
самарэкла́мным |
самарэкла́мнай самарэкла́мнаю |
самарэкла́мным |
самарэкла́мнымі |
| М. |
самарэкла́мным |
самарэкла́мнай |
самарэкла́мным |
самарэкла́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.