самарэгулю́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самарэгулю́ючы самарэгулю́ючая самарэгулю́ючае самарэгулю́ючыя
Р. самарэгулю́ючага самарэгулю́ючай
самарэгулю́ючае		 самарэгулю́ючага самарэгулю́ючых
Д. самарэгулю́ючаму самарэгулю́ючай самарэгулю́ючаму самарэгулю́ючым
В. самарэгулю́ючы (неадуш.) самарэгулю́ючую самарэгулю́ючае самарэгулю́ючыя (неадуш.)
Т. самарэгулю́ючым самарэгулю́ючай
самарэгулю́ючаю		 самарэгулю́ючым самарэгулю́ючымі
М. самарэгулю́ючым самарэгулю́ючай самарэгулю́ючым самарэгулю́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)