Сінке́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сінке́вічы |
Р. |
Сінке́віч Сінке́вічаў |
Д. |
Сінке́вічам |
В. |
Сінке́вічы |
Т. |
Сінке́вічамі |
М. |
Сінке́вічах |
сі́нкел
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сі́нкел |
сі́нкелы |
Р. |
сі́нкела |
сі́нкелаў |
Д. |
сі́нкелу |
сі́нкелам |
В. |
сі́нкела |
сі́нкелаў |
Т. |
сі́нкелам |
сі́нкеламі |
М. |
сі́нкеле |
сі́нкелах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сі́нкер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сі́нкер |
Р. |
сі́нкеру |
Д. |
сі́нкеру |
В. |
сі́нкер |
Т. |
сі́нкерам |
М. |
сі́нкеры |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінкліна́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінкліна́ль |
Р. |
сінкліна́лі |
Д. |
сінкліна́лі |
В. |
сінкліна́ль |
Т. |
сінкліна́ллю |
М. |
сінкліна́лі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінкліна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінкліна́льны |
сінкліна́льная |
сінкліна́льнае |
сінкліна́льныя |
Р. |
сінкліна́льнага |
сінкліна́льнай сінкліна́льнае |
сінкліна́льнага |
сінкліна́льных |
Д. |
сінкліна́льнаму |
сінкліна́льнай |
сінкліна́льнаму |
сінкліна́льным |
В. |
сінкліна́льны (неадуш.) сінкліна́льнага (адуш.) |
сінкліна́льную |
сінкліна́льнае |
сінкліна́льныя (неадуш.) сінкліна́льных (адуш.) |
Т. |
сінкліна́льным |
сінкліна́льнай сінкліна́льнаю |
сінкліна́льным |
сінкліна́льнымі |
М. |
сінкліна́льным |
сінкліна́льнай |
сінкліна́льным |
сінкліна́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сінклі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінклі́т |
Р. |
сінклі́ту |
Д. |
сінклі́ту |
В. |
сінклі́т |
Т. |
сінклі́там |
М. |
сінклі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сінко́па
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сінко́па |
Р. |
сінко́пы |
Д. |
сінко́пе |
В. |
сінко́пу |
Т. |
сінко́пай сінко́паю |
М. |
сінко́пе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінкрэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінкрэтызава́ны |
сінкрэтызава́ная |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя |
Р. |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́най сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́ных |
Д. |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́ным |
В. |
сінкрэтызава́ны (неадуш.) сінкрэтызава́нага (адуш.) |
сінкрэтызава́ную |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя (неадуш.) сінкрэтызава́ных (адуш.) |
Т. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най сінкрэтызава́наю |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́нымі |
М. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінкрэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сінкрэтызава́ны |
сінкрэтызава́ная |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя |
Р. |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́най сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́нага |
сінкрэтызава́ных |
Д. |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́наму |
сінкрэтызава́ным |
В. |
сінкрэтызава́ны (неадуш.) сінкрэтызава́нага (адуш.) |
сінкрэтызава́ную |
сінкрэтызава́нае |
сінкрэтызава́ныя (неадуш.) сінкрэтызава́ных (адуш.) |
Т. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най сінкрэтызава́наю |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́нымі |
М. |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́най |
сінкрэтызава́ным |
сінкрэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.