Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прыбі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбі́ты прыбі́тая прыбі́тае прыбі́тыя
Р. прыбі́тага прыбі́тай
прыбі́тае
прыбі́тага прыбі́тых
Д. прыбі́таму прыбі́тай прыбі́таму прыбі́тым
В. прыбі́ты (неадуш.)
прыбі́тага (адуш.)
прыбі́тую прыбі́тае прыбі́тыя (неадуш.)
прыбі́тых (адуш.)
Т. прыбі́тым прыбі́тай
прыбі́таю
прыбі́тым прыбі́тымі
М. прыбі́тым прыбі́тай прыбі́тым прыбі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбі́ты прыбі́тая прыбі́тае прыбі́тыя
Р. прыбі́тага прыбі́тай
прыбі́тае
прыбі́тага прыбі́тых
Д. прыбі́таму прыбі́тай прыбі́таму прыбі́тым
В. прыбі́ты (неадуш.)
прыбі́тага (адуш.)
прыбі́тую прыбі́тае прыбі́тыя (неадуш.)
прыбі́тых (адуш.)
Т. прыбі́тым прыбі́тай
прыбі́таю
прыбі́тым прыбі́тымі
М. прыбі́тым прыбі́тай прыбі́тым прыбі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбі́ты прыбі́тая прыбі́тае прыбі́тыя
Р. прыбі́тага прыбі́тай
прыбі́тае
прыбі́тага прыбі́тых
Д. прыбі́таму прыбі́тай прыбі́таму прыбі́тым
В. прыбі́ты (неадуш.)
прыбі́тага (адуш.)
прыбі́тую прыбі́тае прыбі́тыя (неадуш.)
прыбі́тых (адуш.)
Т. прыбі́тым прыбі́тай
прыбі́таю
прыбі́тым прыбі́тымі
М. прыбі́тым прыбі́тай прыбі́тым прыбі́тых

Кароткая форма: прыбі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбі́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыбі́ўка
Р. прыбі́ўкі
Д. прыбі́ўцы
В. прыбі́ўку
Т. прыбі́ўкай
прыбі́ўкаю
М. прыбі́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыбіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбіўны́ прыбіўна́я прыбіўно́е прыбіўны́я
Р. прыбіўно́га прыбіўно́й
прыбіўно́е
прыбіўно́га прыбіўны́х
Д. прыбіўно́му прыбіўно́й прыбіўно́му прыбіўны́м
В. прыбіўны́ (неадуш.)
прыбіўно́га (адуш.)
прыбіўну́ю прыбіўно́е прыбіўны́я (неадуш.)
прыбіўны́х (адуш.)
Т. прыбіўны́м прыбіўно́й
прыбіўно́ю
прыбіўны́м прыбіўны́мі
М. прыбіўны́м прыбіўно́й прыбіўны́м прыбіўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прыбі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыб’ю́ся прыб’ё́мся
2-я ас. прыб’е́шся прыб’яце́ся
3-я ас. прыб’е́цца прыб’ю́цца
Прошлы час
м. прыбі́ўся прыбі́ліся
ж. прыбі́лася
н. прыбі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыбі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыб’ю́ прыб’ё́м
2-я ас. прыб’е́ш прыб’яце́
3-я ас. прыб’е́ прыб’ю́ць
Прошлы час
м. прыбі́ў прыбі́лі
ж. прыбі́ла
н. прыбі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыбі́ прыбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыбле́дніць

‘зрабіць што-небудзь крыху бледным’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбле́дню прыбле́днім
2-я ас. прыбле́дніш прыбле́дніце
3-я ас. прыбле́дніць прыбле́дняць
Прошлы час
м. прыбле́дніў прыбле́днілі
ж. прыбле́дніла
н. прыбле́дніла
Загадны лад
2-я ас. прыбле́дні прыбле́дніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбле́дніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прыблі́жана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прыблі́жана - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

прыблі́жанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыблі́жанасць
Р. прыблі́жанасці
Д. прыблі́жанасці
В. прыблі́жанасць
Т. прыблі́жанасцю
М. прыблі́жанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.