прыбі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыб’ю́ прыб’ё́м
2-я ас. прыб’е́ш прыб’яце́
3-я ас. прыб’е́ прыб’ю́ць
Прошлы час
м. прыбі́ў прыбі́лі
ж. прыбі́ла
н. прыбі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыбі́ прыбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)