прыбі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбі́ты прыбі́тая прыбі́тае прыбі́тыя
Р. прыбі́тага прыбі́тай
прыбі́тае		 прыбі́тага прыбі́тых
Д. прыбі́таму прыбі́тай прыбі́таму прыбі́тым
В. прыбі́ты (неадуш.)
прыбі́тага (адуш.)		 прыбі́тую прыбі́тае прыбі́тыя (неадуш.)
прыбі́тых (адуш.)
Т. прыбі́тым прыбі́тай
прыбі́таю		 прыбі́тым прыбі́тымі
М. прыбі́тым прыбі́тай прыбі́тым прыбі́тых

Кароткая форма: прыбі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)