нашчабята́ць
‘нашчабятаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашчабячу́ |
нашчабе́чам |
| 2-я ас. |
нашчабе́чаш |
нашчабе́чаце |
| 3-я ас. |
нашчабе́ча |
нашчабе́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
нашчабята́ў |
нашчабята́лі |
| ж. |
нашчабята́ла |
| н. |
нашчабята́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нашчабячы́ |
нашчабячы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нашчабята́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нашча́дак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нашча́дак |
нашча́дкі |
| Р. |
нашча́дка |
нашча́дкаў |
| Д. |
нашча́дку |
нашча́дкам |
| В. |
нашча́дка |
нашча́дкаў |
| Т. |
нашча́дкам |
нашча́дкамі |
| М. |
нашча́дку |
нашча́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нашча́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нашча́ддзе |
| Р. |
нашча́ддзя |
| Д. |
нашча́ддзю |
| В. |
нашча́ддзе |
| Т. |
нашча́ддзем |
| М. |
нашча́ддзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
на́шчадзь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
на́шчадзь |
| Р. |
нашчадзі |
| Д. |
нашчадзі |
| В. |
на́шчадзь |
| Т. |
нашчаддзю |
| М. |
нашчадзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
нашчапа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нашчапа́ны |
нашчапа́ная |
нашчапа́нае |
нашчапа́ныя |
| Р. |
нашчапа́нага |
нашчапа́най нашчапа́нае |
нашчапа́нага |
нашчапа́ных |
| Д. |
нашчапа́наму |
нашчапа́най |
нашчапа́наму |
нашчапа́ным |
| В. |
нашчапа́ны (неадуш.) нашчапа́нага (адуш.) |
нашчапа́ную |
нашчапа́нае |
нашчапа́ныя (неадуш.) нашчапа́ных (адуш.) |
| Т. |
нашчапа́ным |
нашчапа́най нашчапа́наю |
нашчапа́ным |
нашчапа́нымі |
| М. |
нашчапа́ным |
нашчапа́най |
нашчапа́ным |
нашчапа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нашчапа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нашчапа́ны |
нашчапа́ная |
нашчапа́нае |
нашчапа́ныя |
| Р. |
нашчапа́нага |
нашчапа́най нашчапа́нае |
нашчапа́нага |
нашчапа́ных |
| Д. |
нашчапа́наму |
нашчапа́най |
нашчапа́наму |
нашчапа́ным |
| В. |
нашчапа́ны (неадуш.) нашчапа́нага (адуш.) |
нашчапа́ную |
нашчапа́нае |
нашчапа́ныя (неадуш.) нашчапа́ных (адуш.) |
| Т. |
нашчапа́ным |
нашчапа́най нашчапа́наю |
нашчапа́ным |
нашчапа́нымі |
| М. |
нашчапа́ным |
нашчапа́най |
нашчапа́ным |
нашчапа́ных |
Кароткая форма: нашчапа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нашчапа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашчапа́ю |
нашчапа́ем |
| 2-я ас. |
нашчапа́еш |
нашчапа́еце |
| 3-я ас. |
нашчапа́е |
нашчапа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нашчапа́ў |
нашчапа́лі |
| ж. |
нашчапа́ла |
| н. |
нашчапа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нашчапа́й |
нашчапа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нашчапа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нашчапі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашчаплю́ |
нашчэ́пім |
| 2-я ас. |
нашчэ́піш |
нашчэ́піце |
| 3-я ас. |
нашчэ́піць |
нашчэ́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
нашчапі́ў |
нашчапі́лі |
| ж. |
нашчапі́ла |
| н. |
нашчапі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нашчапі́ |
нашчапі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нашчапі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.