згару́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згару́шчаны |
згару́шчаная |
згару́шчанае |
згару́шчаныя |
Р. |
згару́шчанага |
згару́шчанай згару́шчанае |
згару́шчанага |
згару́шчаных |
Д. |
згару́шчанаму |
згару́шчанай |
згару́шчанаму |
згару́шчаным |
В. |
згару́шчаны (неадуш.) згару́шчанага (адуш.) |
згару́шчаную |
згару́шчанае |
згару́шчаныя (неадуш.) згару́шчаных (адуш.) |
Т. |
згару́шчаным |
згару́шчанай згару́шчанаю |
згару́шчаным |
згару́шчанымі |
М. |
згару́шчаным |
згару́шчанай |
згару́шчаным |
згару́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
згару́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згару́шчаны |
згару́шчаная |
згару́шчанае |
згару́шчаныя |
Р. |
згару́шчанага |
згару́шчанай згару́шчанае |
згару́шчанага |
згару́шчаных |
Д. |
згару́шчанаму |
згару́шчанай |
згару́шчанаму |
згару́шчаным |
В. |
згару́шчаны (неадуш.) згару́шчанага (адуш.) |
згару́шчаную |
згару́шчанае |
згару́шчаныя (неадуш.) згару́шчаных (адуш.) |
Т. |
згару́шчаным |
згару́шчанай згару́шчанаю |
згару́шчаным |
згару́шчанымі |
М. |
згару́шчаным |
згару́шчанай |
згару́шчаным |
згару́шчаных |
Кароткая форма: згару́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
згарчэ́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
згарчэ́е |
згарчэ́юць |
Прошлы час |
м. |
згарчэ́ў |
згарчэ́лі |
ж. |
згарчэ́ла |
н. |
згарчэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згарчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згарша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згарша́юся |
згарша́емся |
2-я ас. |
згарша́ешся |
згарша́ецеся |
3-я ас. |
згарша́ецца |
згарша́юцца |
Прошлы час |
м. |
згарша́ўся |
згарша́ліся |
ж. |
згарша́лася |
н. |
згарша́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
згарша́йся |
згарша́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
згарша́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
згарша́ць
‘пагаршаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згарша́ю |
згарша́ем |
2-я ас. |
згарша́еш |
згарша́еце |
3-я ас. |
згарша́е |
згарша́юць |
Прошлы час |
м. |
згарша́ў |
згарша́лі |
ж. |
згарша́ла |
н. |
згарша́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згарша́й |
згарша́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
згарша́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
згаршэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
згаршэ́нне |
Р. |
згаршэ́ння |
Д. |
згаршэ́нню |
В. |
згаршэ́нне |
Т. |
згаршэ́ннем |
М. |
згаршэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
згары́
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
згары́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
згарэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згарэ́лы |
згарэ́лая |
згарэ́лае |
згарэ́лыя |
Р. |
згарэ́лага |
згарэ́лай згарэ́лае |
згарэ́лага |
згарэ́лых |
Д. |
згарэ́ламу |
згарэ́лай |
згарэ́ламу |
згарэ́лым |
В. |
згарэ́лы (неадуш.) згарэ́лага (адуш.) |
згарэ́лую |
згарэ́лае |
згарэ́лыя (неадуш.) згарэ́лых (адуш.) |
Т. |
згарэ́лым |
згарэ́лай згарэ́лаю |
згарэ́лым |
згарэ́лымі |
М. |
згарэ́лым |
згарэ́лай |
згарэ́лым |
згарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згарэ́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згарэ́лы |
згарэ́лая |
згарэ́лае |
згарэ́лыя |
Р. |
згарэ́лага |
згарэ́лай згарэ́лае |
згарэ́лага |
згарэ́лых |
Д. |
згарэ́ламу |
згарэ́лай |
згарэ́ламу |
згарэ́лым |
В. |
згарэ́лы (неадуш.) згарэ́лага (адуш.) |
згарэ́лую |
згарэ́лае |
згарэ́лыя (неадуш.) згарэ́лых (адуш.) |
Т. |
згарэ́лым |
згарэ́лай згарэ́лаю |
згарэ́лым |
згарэ́лымі |
М. |
згарэ́лым |
згарэ́лай |
згарэ́лым |
згарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.