Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дво́рніцкая

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дво́рніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дво́рніцкі	дво́рніцкая	дво́рніцкае	дво́рніцкія
Р.	дво́рніцкага	дво́рніцкай дво́рніцкае	дво́рніцкага	дво́рніцкіх
Д.	дво́рніцкаму	дво́рніцкай	дво́рніцкаму	дво́рніцкім
В.	дво́рніцкі (неадуш.) дво́рніцкага (адуш.)	дво́рніцкую	дво́рніцкае	дво́рніцкія (неадуш.) дво́рніцкіх (адуш.)
Т.	дво́рніцкім	дво́рніцкай дво́рніцкаю	дво́рніцкім	дво́рніцкімі
М.	дво́рніцкім	дво́рніцкай	дво́рніцкім	дво́рніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́рнічыха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́рны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дво́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́ру

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
дво́ру	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Дво́рцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дво́рык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Дво́рыца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Дво́рышча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum