ву́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ву́джанне | |
ву́джання | |
ву́джанню | |
ву́джанне | |
ву́джаннем | |
ву́джанні |
Крыніцы:
ву́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ву́джанне | |
ву́джання | |
ву́джанню | |
ву́джанне | |
ву́джаннем | |
ву́джанні |
Крыніцы:
ву́джаны
прыметнік, адносны
ву́джаны | ву́джаная | ву́джанае | ву́джаныя | |
ву́джанага | ву́джанай ву́джанае |
ву́джанага | ву́джаных | |
ву́джанаму | ву́джанай | ву́джанаму | ву́джаным | |
ву́джаны ( ву́джанага ( |
ву́джаную | ву́джанае | ву́джаныя ( ву́джаных ( |
|
ву́джаным | ву́джанай ву́джанаю |
ву́джаным | ву́джанымі | |
ву́джаным | ву́джанай | ву́джаным | ву́джаных |
Крыніцы:
ву́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
ву́джаны | ву́джаная | ву́джанае | ву́джаныя | |
ву́джанага | ву́джанай ву́джанае |
ву́джанага | ву́джаных | |
ву́джанаму | ву́джанай | ву́джанаму | ву́джаным | |
ву́джаны ( ву́джанага ( |
ву́джаную | ву́джанае | ву́джаныя ( ву́джаных ( |
|
ву́джаным | ву́джанай ву́джанаю |
ву́джаным | ву́джанымі | |
ву́джаным | ву́джанай | ву́джаным | ву́джаных |
Кароткая форма: ву́джана.
Крыніцы:
вуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вуджэ́нне | |
вуджэ́ння | |
вуджэ́нню | |
вуджэ́нне | |
вуджэ́ннем | |
вуджэ́нні |
Крыніцы:
вудзі́льна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вудзі́льна | вудзі́льны | |
вудзі́льна | вудзі́льнаў | |
вудзі́льну | вудзі́льнам | |
вудзі́льна | вудзі́льны | |
вудзі́льнам | вудзі́льнамі | |
вудзі́льне | вудзі́льнах |
Крыніцы:
вудзі́льневы
прыметнік, адносны
вудзі́льневы | вудзі́льневая | вудзі́льневае | вудзі́льневыя | |
вудзі́льневага | вудзі́льневай вудзі́льневае |
вудзі́льневага | вудзі́льневых | |
вудзі́льневаму | вудзі́льневай | вудзі́льневаму | вудзі́льневым | |
вудзі́льневы вудзі́льневага |
вудзі́льневую | вудзі́льневае | вудзі́льневыя вудзі́льневых |
|
вудзі́льневым | вудзі́льневай вудзі́льневаю |
вудзі́льневым | вудзі́льневымі | |
вудзі́льневым | вудзі́льневай | вудзі́льневым | вудзі́льневых |
Крыніцы:
вудзі́льнік
‘той, хто вудзіць рыбу, рыбак’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вудзі́льнік | вудзі́льнікі | |
вудзі́льніка | вудзі́льнікаў | |
вудзі́льніку | вудзі́льнікам | |
вудзі́льніка | вудзі́льнікаў | |
вудзі́льнікам | вудзі́льнікамі | |
вудзі́льніку | вудзі́льніках |
Крыніцы:
вудзі́льнік
‘прылада для рыбнай лоўлі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вудзі́льнік | вудзі́льнікі | |
вудзі́льніка | вудзі́льнікаў | |
вудзі́льніку | вудзі́льнікам | |
вудзі́льнік | вудзі́льнікі | |
вудзі́льнікам | вудзі́льнікамі | |
вудзі́льніку | вудзі́льніках |
Крыніцы:
вудзі́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
вудзі́льніца | вудзі́льніцы | |
вудзі́льніцы | вудзі́льніц | |
вудзі́льніцы | вудзі́льніцам | |
вудзі́льніцу | вудзі́льніц | |
вудзі́льніцай вудзі́льніцаю |
вудзі́льніцамі | |
вудзі́льніцы | вудзі́льніцах |
Крыніцы:
вудзі́льны
прыметнік, адносны
вудзі́льны | вудзі́льная | вудзі́льнае | вудзі́льныя | |
вудзі́льнага | вудзі́льнай вудзі́льнае |
вудзі́льнага | вудзі́льных | |
вудзі́льнаму | вудзі́льнай | вудзі́льнаму | вудзі́льным | |
вудзі́льны ( вудзі́льнага ( |
вудзі́льную | вудзі́льнае | вудзі́льныя ( вудзі́льных ( |
|
вудзі́льным | вудзі́льнай вудзі́льнаю |
вудзі́льным | вудзі́льнымі | |
вудзі́льным | вудзі́льнай | вудзі́льным | вудзі́льных |
Крыніцы: