валачы́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валачу́ |
вало́чым |
2-я ас. |
вало́чыш |
вало́чыце |
3-я ас. |
вало́чыць |
вало́чаць |
Прошлы час |
м. |
валачы́ў |
валачы́лі |
ж. |
валачы́ла |
н. |
валачы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
валачы́ |
валачы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вало́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валачэ́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валачэ́бнік |
валачэ́бнікі |
Р. |
валачэ́бніка |
валачэ́бнікаў |
Д. |
валачэ́бніку |
валачэ́бнікам |
В. |
валачэ́бніка |
валачэ́бнікаў |
Т. |
валачэ́бнікам |
валачэ́бнікамі |
М. |
валачэ́бніку |
валачэ́бніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
валачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
валачэ́нне |
Р. |
валачэ́ння |
Д. |
валачэ́нню |
В. |
валачэ́нне |
Т. |
валачэ́ннем |
М. |
валачэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ва́лашанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ва́лашанне |
Р. |
ва́лашання |
Д. |
ва́лашанню |
В. |
ва́лашанне |
Т. |
ва́лашаннем |
М. |
ва́лашанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вала́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вала́шка |
вала́шкі |
Р. |
вала́шкі |
вала́шак |
Д. |
вала́шцы |
вала́шкам |
В. |
вала́шку |
вала́шак |
Т. |
вала́шкай вала́шкаю |
вала́шкамі |
М. |
вала́шцы |
вала́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вала́шскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вала́шскі |
вала́шская |
вала́шскае |
вала́шскія |
Р. |
вала́шскага |
вала́шскай вала́шскае |
вала́шскага |
вала́шскіх |
Д. |
вала́шскаму |
вала́шскай |
вала́шскаму |
вала́шскім |
В. |
вала́шскі (неадуш.) вала́шскага (адуш.) |
вала́шскую |
вала́шскае |
вала́шскія (неадуш.) вала́шскіх (адуш.) |
Т. |
вала́шскім |
вала́шскай вала́шскаю |
вала́шскім |
вала́шскімі |
М. |
вала́шскім |
вала́шскай |
вала́шскім |
вала́шскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ва́лашыць
‘пакладаць, кастрыраваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ва́лашу |
ва́лашым |
2-я ас. |
ва́лашыш |
ва́лашыце |
3-я ас. |
ва́лашыць |
ва́лашаць |
Прошлы час |
м. |
ва́лашыў |
ва́лашылі |
ж. |
ва́лашыла |
н. |
ва́лашыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ва́лаш |
ва́лашце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ва́лашачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
валвыканка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валвыканка́м |
валвыканка́мы |
Р. |
валвыканка́ма |
валвыканка́маў |
Д. |
валвыканка́му |
валвыканка́мам |
В. |
валвыканка́м |
валвыканка́мы |
Т. |
валвыканка́мам |
валвыканка́мамі |
М. |
валвыканка́ме |
валвыканка́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012.