валачэ́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| валачэ́бнік | валачэ́бнікі | |
| валачэ́бніка | валачэ́бнікаў | |
| валачэ́бніку | валачэ́бнікам | |
| валачэ́бніка | валачэ́бнікаў | |
| валачэ́бнікам | валачэ́бнікамі | |
| валачэ́бніку | валачэ́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)