валачэ́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валачэ́бнік валачэ́бнікі
Р. валачэ́бніка валачэ́бнікаў
Д. валачэ́бніку валачэ́бнікам
В. валачэ́бніка валачэ́бнікаў
Т. валачэ́бнікам валачэ́бнікамі
М. валачэ́бніку валачэ́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)