аўтакла́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтакла́ўны |
аўтакла́ўная |
аўтакла́ўнае |
аўтакла́ўныя |
Р. |
аўтакла́ўнага |
аўтакла́ўнай аўтакла́ўнае |
аўтакла́ўнага |
аўтакла́ўных |
Д. |
аўтакла́ўнаму |
аўтакла́ўнай |
аўтакла́ўнаму |
аўтакла́ўным |
В. |
аўтакла́ўны (неадуш.) аўтакла́ўнага (адуш.) |
аўтакла́ўную |
аўтакла́ўнае |
аўтакла́ўныя (неадуш.) аўтакла́ўных (адуш.) |
Т. |
аўтакла́ўным |
аўтакла́ўнай аўтакла́ўнаю |
аўтакла́ўным |
аўтакла́ўнымі |
М. |
аўтакла́ўным |
аўтакла́ўнай |
аўтакла́ўным |
аўтакла́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
аўтаклу́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтаклу́б |
аўтаклу́бы |
Р. |
аўтаклу́ба |
аўтаклу́баў |
Д. |
аўтаклу́бу |
аўтаклу́бам |
В. |
аўтаклу́б |
аўтаклу́бы |
Т. |
аўтаклу́бам |
аўтаклу́бамі |
М. |
аўтаклу́бе |
аўтаклу́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтако́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтако́д |
аўтако́ды |
Р. |
аўтако́да |
аўтако́даў |
Д. |
аўтако́ду |
аўтако́дам |
В. |
аўтако́д |
аўтако́ды |
Т. |
аўтако́дам |
аўтако́дамі |
М. |
аўтако́дзе |
аўтако́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтакра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтакра́ма |
аўтакра́мы |
Р. |
аўтакра́мы |
аўтакра́м аўтакрам |
Д. |
аўтакра́ме |
аўтакра́мам |
В. |
аўтакра́му |
аўтакра́мы |
Т. |
аўтакра́май аўтакра́маю |
аўтакра́мамі |
М. |
аўтакра́ме |
аўтакра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтакра́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтакра́н |
аўтакра́ны |
Р. |
аўтакра́на |
аўтакра́наў |
Д. |
аўтакра́ну |
аўтакра́нам |
В. |
аўтакра́н |
аўтакра́ны |
Т. |
аўтакра́нам |
аўтакра́намі |
М. |
аўтакра́не |
аўтакра́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтакранаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтакранаўшчы́к |
аўтакранаўшчыкі́ |
Р. |
аўтакранаўшчыка́ |
аўтакранаўшчыко́ў |
Д. |
аўтакранаўшчыку́ |
аўтакранаўшчыка́м |
В. |
аўтакранаўшчыка́ |
аўтакранаўшчыко́ў |
Т. |
аўтакранаўшчыко́м |
аўтакранаўшчыка́мі |
М. |
аўтакранаўшчыку́ |
аўтакранаўшчыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтакранаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтакранаўшчы́ца |
аўтакранаўшчы́цы |
Р. |
аўтакранаўшчы́цы |
аўтакранаўшчы́ц |
Д. |
аўтакранаўшчы́цы |
аўтакранаўшчы́цам |
В. |
аўтакранаўшчы́цу |
аўтакранаўшчы́ц |
Т. |
аўтакранаўшчы́цай аўтакранаўшчы́цаю |
аўтакранаўшчы́цамі |
М. |
аўтакранаўшчы́цы |
аўтакранаўшчы́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтакра́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтакра́т |
аўтакра́ты |
Р. |
аўтакра́та |
аўтакра́таў |
Д. |
аўтакра́ту |
аўтакра́там |
В. |
аўтакра́та |
аўтакра́таў |
Т. |
аўтакра́там |
аўтакра́тамі |
М. |
аўтакра́це |
аўтакра́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтакра́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтакра́тка |
аўтакра́ткі |
Р. |
аўтакра́ткі |
аўтакра́так |
Д. |
аўтакра́тцы |
аўтакра́ткам |
В. |
аўтакра́тку |
аўтакра́так |
Т. |
аўтакра́ткай аўтакра́ткаю |
аўтакра́ткамі |
М. |
аўтакра́тцы |
аўтакра́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.