акусты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акусты́чны |
акусты́чная |
акусты́чнае |
акусты́чныя |
Р. |
акусты́чнага |
акусты́чнай акусты́чнае |
акусты́чнага |
акусты́чных |
Д. |
акусты́чнаму |
акусты́чнай |
акусты́чнаму |
акусты́чным |
В. |
акусты́чны (неадуш.) акусты́чнага (адуш.) |
акусты́чную |
акусты́чнае |
акусты́чныя (неадуш.) акусты́чных (адуш.) |
Т. |
акусты́чным |
акусты́чнай акусты́чнаю |
акусты́чным |
акусты́чнымі |
М. |
акусты́чным |
акусты́чнай |
акусты́чным |
акусты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аку́т |
Р. |
аку́та |
Д. |
аку́ту |
В. |
аку́т |
Т. |
аку́там |
М. |
аку́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
акутава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акутава́ны |
акутава́ная |
акутава́нае |
акутава́ныя |
Р. |
акутава́нага |
акутава́най акутава́нае |
акутава́нага |
акутава́ных |
Д. |
акутава́наму |
акутава́най |
акутава́наму |
акутава́ным |
В. |
акутава́ны (неадуш.) акутава́нага (адуш.) |
акутава́ную |
акутава́нае |
акутава́ныя (неадуш.) акутава́ных (адуш.) |
Т. |
акутава́ным |
акутава́най акутава́наю |
акутава́ным |
акутава́нымі |
М. |
акутава́ным |
акутава́най |
акутава́ным |
акутава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
акутава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акутава́ны |
акутава́ная |
акутава́нае |
акутава́ныя |
Р. |
акутава́нага |
акутава́най акутава́нае |
акутава́нага |
акутава́ных |
Д. |
акутава́наму |
акутава́най |
акутава́наму |
акутава́ным |
В. |
акутава́ны (неадуш.) акутава́нага (адуш.) |
акутава́ную |
акутава́нае |
акутава́ныя (неадуш.) акутава́ных (адуш.) |
Т. |
акутава́ным |
акутава́най акутава́наю |
акутава́ным |
акутава́нымі |
М. |
акутава́ным |
акутава́най |
акутава́ным |
акутава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аку́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́тавы |
аку́тавая |
аку́тавае |
аку́тавыя |
Р. |
аку́тавага |
аку́тавай аку́тавае |
аку́тавага |
аку́тавых |
Д. |
аку́таваму |
аку́тавай |
аку́таваму |
аку́тавым |
В. |
аку́тавы (неадуш.) аку́тавага (адуш.) |
аку́тавую |
аку́тавае |
аку́тавыя (неадуш.) аку́тавых (адуш.) |
Т. |
аку́тавым |
аку́тавай аку́таваю |
аку́тавым |
аку́тавымі |
М. |
аку́тавым |
аку́тавай |
аку́тавым |
аку́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аку́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́ты |
аку́тая |
аку́тае |
аку́тыя |
Р. |
аку́тага |
аку́тай аку́тае |
аку́тага |
аку́тых |
Д. |
аку́таму |
аку́тай |
аку́таму |
аку́тым |
В. |
аку́ты (неадуш.) аку́тага (адуш.) |
аку́тую |
аку́тае |
аку́тыя (неадуш.) аку́тых (адуш.) |
Т. |
аку́тым |
аку́тай аку́таю |
аку́тым |
аку́тымі |
М. |
аку́тым |
аку́тай |
аку́тым |
аку́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аку́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́ты |
аку́тая |
аку́тае |
аку́тыя |
Р. |
аку́тага |
аку́тай аку́тае |
аку́тага |
аку́тых |
Д. |
аку́таму |
аку́тай |
аку́таму |
аку́тым |
В. |
аку́ты (неадуш.) аку́тага (адуш.) |
аку́тую |
аку́тае |
аку́тыя (неадуш.) аку́тых (адуш.) |
Т. |
аку́тым |
аку́тай аку́таю |
аку́тым |
аку́тымі |
М. |
аку́тым |
аку́тай |
аку́тым |
аку́тых |
Кароткая форма: аку́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аку́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аку́цце |
Р. |
аку́цця |
Д. |
аку́ццю |
В. |
аку́цце |
Т. |
аку́ццем |
М. |
аку́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
аку́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акую́ |
акуё́м |
2-я ас. |
акуе́ш |
акуяце́ |
3-я ас. |
акуе́ |
акую́ць |
Прошлы час |
м. |
аку́ў |
аку́лі |
ж. |
аку́ла |
н. |
аку́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аку́й |
аку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аку́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́чаны |
аку́чаная |
аку́чанае |
аку́чаныя |
Р. |
аку́чанага |
аку́чанай аку́чанае |
аку́чанага |
аку́чаных |
Д. |
аку́чанаму |
аку́чанай |
аку́чанаму |
аку́чаным |
В. |
аку́чаны (неадуш.) аку́чанага (адуш.) |
аку́чаную |
аку́чанае |
аку́чаныя (неадуш.) аку́чаных (адуш.) |
Т. |
аку́чаным |
аку́чанай аку́чанаю |
аку́чаным |
аку́чанымі |
М. |
аку́чаным |
аку́чанай |
аку́чаным |
аку́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.