акрэдыто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акрэдыто́ваны |
акрэдыто́ваная |
акрэдыто́ванае |
акрэдыто́ваныя |
Р. |
акрэдыто́ванага |
акрэдыто́ванай акрэдыто́ванае |
акрэдыто́ванага |
акрэдыто́ваных |
Д. |
акрэдыто́ванаму |
акрэдыто́ванай |
акрэдыто́ванаму |
акрэдыто́ваным |
В. |
акрэдыто́ваны акрэдыто́ванага |
акрэдыто́ваную |
акрэдыто́ванае |
акрэдыто́ваныя акрэдыто́ваных |
Т. |
акрэдыто́ваным |
акрэдыто́ванай акрэдыто́ванаю |
акрэдыто́ваным |
акрэдыто́ванымі |
М. |
акрэдыто́ваным |
акрэдыто́ванай |
акрэдыто́ваным |
акрэдыто́ваных |
Кароткая форма: акрэдыто́вана.
Іншыя варыянты:
акрэдытава́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
акрэдыто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акрэдыто́ўваюся |
акрэдыто́ўваемся |
2-я ас. |
акрэдыто́ўваешся |
акрэдыто́ўваецеся |
3-я ас. |
акрэдыто́ўваецца |
акрэдыто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
акрэдыто́ўваўся |
акрэдыто́ўваліся |
ж. |
акрэдыто́ўвалася |
н. |
акрэдыто́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
акрэдыто́ўвайся |
акрэдыто́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акрэдыто́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
акрэдыто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акрэдыто́ўваю |
акрэдыто́ўваем |
2-я ас. |
акрэдыто́ўваеш |
акрэдыто́ўваеце |
3-я ас. |
акрэдыто́ўвае |
акрэдыто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
акрэдыто́ўваў |
акрэдыто́ўвалі |
ж. |
акрэдыто́ўвала |
н. |
акрэдыто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
акрэдыто́ўвай |
акрэдыто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акрэдыто́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
акрэдыты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акрэдыты́ў |
акрэдыты́вы |
Р. |
акрэдыты́ва |
акрэдыты́ваў |
Д. |
акрэдыты́ву |
акрэдыты́вам |
В. |
акрэдыты́ў |
акрэдыты́вы |
Т. |
акрэдыты́вам |
акрэдыты́вамі |
М. |
акрэдыты́ве |
акрэдыты́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акрэдыты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акрэдыты́ўны |
акрэдыты́ўная |
акрэдыты́ўнае |
акрэдыты́ўныя |
Р. |
акрэдыты́ўнага |
акрэдыты́ўнай акрэдыты́ўнае |
акрэдыты́ўнага |
акрэдыты́ўных |
Д. |
акрэдыты́ўнаму |
акрэдыты́ўнай |
акрэдыты́ўнаму |
акрэдыты́ўным |
В. |
акрэдыты́ўны (неадуш.) акрэдыты́ўнага (адуш.) |
акрэдыты́ўную |
акрэдыты́ўнае |
акрэдыты́ўныя (неадуш.) акрэдыты́ўных (адуш.) |
Т. |
акрэдыты́ўным |
акрэдыты́ўнай акрэдыты́ўнаю |
акрэдыты́ўным |
акрэдыты́ўнымі |
М. |
акрэдыты́ўным |
акрэдыты́ўнай |
акрэдыты́ўным |
акрэдыты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акрэ́пнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акрэ́пну |
акрэ́пнем |
2-я ас. |
акрэ́пнеш |
акрэ́пнеце |
3-я ас. |
акрэ́пне |
акрэ́пнуць |
Прошлы час |
м. |
акрэ́п |
акрэ́плі |
ж. |
акрэ́пла |
н. |
акрэ́пла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акрэ́пні |
акрэ́пніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акрэ́пшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акрэ́слена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
акрэ́слена |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
акрэ́сленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
акрэ́сленасць |
Р. |
акрэ́сленасці |
Д. |
акрэ́сленасці |
В. |
акрэ́сленасць |
Т. |
акрэ́сленасцю |
М. |
акрэ́сленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акрэ́сленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акрэ́сленне |
Р. |
акрэ́слення |
Д. |
акрэ́сленню |
В. |
акрэ́сленне |
Т. |
акрэ́сленнем |
М. |
акрэ́сленні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.