паво́дле
прыназоўнік
Крыніцы:
паво́дле
прыназоўнік
Крыніцы:
паво́длуг
прыназоўнік
Крыніцы:
паво́дніцкі
прыметнік, адносны
| паво́дніцкі | паво́дніцкая | паво́дніцкае | паво́дніцкія | |
| паво́дніцкага | паво́дніцкай паво́дніцкае |
паво́дніцкага | паво́дніцкіх | |
| паво́дніцкаму | паво́дніцкай | паво́дніцкаму | паво́дніцкім | |
| паво́дніцкі паво́дніцкага |
паво́дніцкую | паво́дніцкае | паво́дніцкія | |
| паво́дніцкім | паво́дніцкай паво́дніцкаю |
паво́дніцкім | паво́дніцкімі | |
| паво́дніцкім | паво́дніцкай | паво́дніцкім | паво́дніцкіх | |
паво́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| паво́жваю | паво́жваем | |
| паво́жваеш | паво́жваеце | |
| паво́жвае | паво́жваюць | |
| Прошлы час | ||
| паво́жваў | паво́жвалі | |
| паво́жвала | ||
| паво́жвала | ||
| Загадны лад | ||
| паво́жвай | паво́жвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паво́жваючы | ||
Крыніцы:
паво́зачны
прыметнік, адносны
| паво́зачны | паво́зачная | паво́зачнае | паво́зачныя | |
| паво́зачнага | паво́зачнай паво́зачнае |
паво́зачнага | паво́зачных | |
| паво́зачнаму | паво́зачнай | паво́зачнаму | паво́зачным | |
| паво́зачны ( паво́зачнага ( |
паво́зачную | паво́зачнае | паво́зачныя ( паво́зачных ( |
|
| паво́зачным | паво́зачнай паво́зачнаю |
паво́зачным | паво́зачнымі | |
| паво́зачным | паво́зачнай | паво́зачным | паво́зачных | |
Крыніцы:
паво́зачны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| паво́зачны | паво́зачныя | |
| паво́зачнага | паво́зачных | |
| паво́зачнаму | паво́зачным | |
| паво́зачнага | паво́зачных | |
| паво́зачным | паво́зачнымі | |
| паво́зачным | паво́зачных |
Крыніцы:
паво́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| паво́зка | паво́зкі | |
| паво́зкі | паво́зак | |
| паво́зцы | паво́зкам | |
| паво́зку | паво́зкі | |
| паво́зкай паво́зкаю |
паво́зкамі | |
| паво́зцы | паво́зках |
Крыніцы:
паво́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́знік | паво́знікі | |
| паво́зніка | паво́знікаў | |
| паво́зніку | паво́знікам | |
| паво́зніка | паво́знікаў | |
| паво́знікам | паво́знікамі | |
| паво́зніку | паво́зніках |
Крыніцы:
паво́зніцкі
прыметнік, адносны
| паво́зніцкі | паво́зніцкая | паво́зніцкае | паво́зніцкія | |
| паво́зніцкага | паво́зніцкай паво́зніцкае |
паво́зніцкага | паво́зніцкіх | |
| паво́зніцкаму | паво́зніцкай | паво́зніцкаму | паво́зніцкім | |
| паво́зніцкі ( паво́зніцкага ( |
паво́зніцкую | паво́зніцкае | паво́зніцкія ( паво́зніцкіх ( |
|
| паво́зніцкім | паво́зніцкай паво́зніцкаю |
паво́зніцкім | паво́зніцкімі | |
| паво́зніцкім | паво́зніцкай | паво́зніцкім | паво́зніцкіх | |
Крыніцы:
паво́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́й | |
| паво́ю | |
| паво́ю | |
| паво́й | |
| паво́ем | |
| паво́і |
Крыніцы: