Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няўце́іць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. няўце́ю няўце́ім
2-я ас. няўце́іш няўце́іце
3-я ас. няўце́іць няўце́яць
Прошлы час
м. няўце́іў няўце́ілі
ж. няўце́іла
н. няўце́іла
Дзеепрыслоўе
цяп. час няўце́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́іць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. няўце́ю няўце́ім
2-я ас. няўце́іш няўце́іце
3-я ас. няўце́іць няўце́яць
Прошлы час
м. няўце́іў няўце́ілі
ж. няўце́іла
н. няўце́іла
Дзеепрыслоўе
прош. час няўце́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́йкам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўце́йкам - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́мны няўце́мная няўце́мнае няўце́мныя
Р. няўце́мнага няўце́мнай
няўце́мнае		 няўце́мнага няўце́мных
Д. няўце́мнаму няўце́мнай няўце́мнаму няўце́мным
В. няўце́мны (неадуш.)
няўце́мнага (адуш.)		 няўце́мную няўце́мнае няўце́мныя (неадуш.)
няўце́мных (адуш.)
Т. няўце́мным няўце́мнай
няўце́мнаю		 няўце́мным няўце́мнымі
М. няўце́мным няўце́мнай няўце́мным няўце́мных

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́рп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. няўце́рп
Р. няўце́рпу
Д. няўце́рпу
В. няўце́рп
Т. няўце́рпам
М. няўце́рпе

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́рп

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўце́рп - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́рпны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́рпны няўце́рпная няўце́рпнае няўце́рпныя
Р. няўце́рпнага няўце́рпнай
няўце́рпнае		 няўце́рпнага няўце́рпных
Д. няўце́рпнаму няўце́рпнай няўце́рпнаму няўце́рпным
В. няўце́рпны (неадуш.)
няўце́рпнага (адуш.)		 няўце́рпную няўце́рпнае няўце́рпныя (неадуш.)
няўце́рпных (адуш.)
Т. няўце́рпным няўце́рпнай
няўце́рпнаю		 няўце́рпным няўце́рпнымі
М. няўце́рпным няўце́рпнай няўце́рпным няўце́рпных

Крыніцы: piskunou2012.

няўце́шліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўце́шліва няўце́шлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўце́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўце́шлівасць
Р. няўце́шлівасці
Д. няўце́шлівасці
В. няўце́шлівасць
Т. няўце́шлівасцю
М. няўце́шлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўце́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўце́шлівы няўце́шлівая няўце́шлівае няўце́шлівыя
Р. няўце́шлівага няўце́шлівай
няўце́шлівае		 няўце́шлівага няўце́шлівых
Д. няўце́шліваму няўце́шлівай няўце́шліваму няўце́шлівым
В. няўце́шлівы (неадуш.)
няўце́шлівага (адуш.)		 няўце́шлівую няўце́шлівае няўце́шлівыя (неадуш.)
няўце́шлівых (адуш.)
Т. няўце́шлівым няўце́шлівай
няўце́шліваю		 няўце́шлівым няўце́шлівымі
М. няўце́шлівым няўце́шлівай няўце́шлівым няўце́шлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.