няўце́іць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. няўце́ю няўце́ім
2-я ас. няўце́іш няўце́іце
3-я ас. няўце́іць няўце́яць
Прошлы час
м. няўце́іў няўце́ілі
ж. няўце́іла
н. няўце́іла
Дзеепрыслоўе
прош. час няўце́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)