разве́ртаць
‘разгортваць, разварочваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разве́ртаю |
разве́ртаем |
| 2-я ас. |
разве́ртаеш |
разве́ртаеце |
| 3-я ас. |
разве́ртае |
разве́ртаюць |
| Прошлы час |
| м. |
разве́ртаў |
разве́рталі |
| ж. |
разве́ртала |
| н. |
разве́ртала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разве́ртай |
разве́ртайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разве́ртаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разве́рчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рчаны |
разве́рчаная |
разве́рчанае |
разве́рчаныя |
| Р. |
разве́рчанага |
разве́рчанай разве́рчанае |
разве́рчанага |
разве́рчаных |
| Д. |
разве́рчанаму |
разве́рчанай |
разве́рчанаму |
разве́рчаным |
| В. |
разве́рчаны (неадуш.) разве́рчанага (адуш.) |
разве́рчаную |
разве́рчанае |
разве́рчаныя (неадуш.) разве́рчаных (адуш.) |
| Т. |
разве́рчаным |
разве́рчанай разве́рчанаю |
разве́рчаным |
разве́рчанымі |
| М. |
разве́рчаным |
разве́рчанай |
разве́рчаным |
разве́рчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́рчаны |
разве́рчаная |
разве́рчанае |
разве́рчаныя |
| Р. |
разве́рчанага |
разве́рчанай разве́рчанае |
разве́рчанага |
разве́рчаных |
| Д. |
разве́рчанаму |
разве́рчанай |
разве́рчанаму |
разве́рчаным |
| В. |
разве́рчаны (неадуш.) разве́рчанага (адуш.) |
разве́рчаную |
разве́рчанае |
разве́рчаныя (неадуш.) разве́рчаных (адуш.) |
| Т. |
разве́рчаным |
разве́рчанай разве́рчанаю |
разве́рчаным |
разве́рчанымі |
| М. |
разве́рчаным |
разве́рчанай |
разве́рчаным |
разве́рчаных |
Кароткая форма: разве́рчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́рчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разве́рчваюся |
разве́рчваемся |
| 2-я ас. |
разве́рчваешся |
разве́рчваецеся |
| 3-я ас. |
разве́рчваецца |
разве́рчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разве́рчваўся |
разве́рчваліся |
| ж. |
разве́рчвалася |
| н. |
разве́рчвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разве́рчвайся |
разве́рчвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разве́рчваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разве́рчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разве́рчваю |
разве́рчваем |
| 2-я ас. |
разве́рчваеш |
разве́рчваеце |
| 3-я ас. |
разве́рчвае |
разве́рчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разве́рчваў |
разве́рчвалі |
| ж. |
разве́рчвала |
| н. |
разве́рчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разве́рчвай |
разве́рчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разве́рчваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
разве́сістасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разве́сістасць |
| Р. |
разве́сістасці |
| Д. |
разве́сістасці |
| В. |
разве́сістасць |
| Т. |
разве́сістасцю |
| М. |
разве́сістасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разве́сісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разве́сісты |
разве́сістая |
разве́сістае |
разве́сістыя |
| Р. |
разве́сістага |
разве́сістай разве́сістае |
разве́сістага |
разве́сістых |
| Д. |
разве́сістаму |
разве́сістай |
разве́сістаму |
разве́сістым |
| В. |
разве́сісты (неадуш.) разве́сістага (адуш.) |
разве́сістую |
разве́сістае |
разве́сістыя (неадуш.) разве́сістых (адуш.) |
| Т. |
разве́сістым |
разве́сістай разве́сістаю |
разве́сістым |
разве́сістымі |
| М. |
разве́сістым |
разве́сістай |
разве́сістым |
разве́сістых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разве́сіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разве́сіцца |
разве́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
разве́сіўся |
разве́сіліся |
| ж. |
разве́сілася |
| н. |
разве́сілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разве́сіўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разве́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разве́шу |
разве́сім |
| 2-я ас. |
разве́сіш |
разве́сіце |
| 3-я ас. |
разве́сіць |
разве́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
разве́сіў |
разве́сілі |
| ж. |
разве́сіла |
| н. |
разве́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разве́сь |
разве́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разве́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разве́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разве́ска |
| Р. |
разве́скі |
| Д. |
разве́сцы |
| В. |
разве́ску |
| Т. |
разве́скай разве́скаю |
| М. |
разве́сцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.