паві́слы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паві́слы |
паві́слая |
паві́слае |
паві́слыя |
| Р. |
паві́слага |
паві́слай паві́слае |
паві́слага |
паві́слых |
| Д. |
паві́сламу |
паві́слай |
паві́сламу |
паві́слым |
| В. |
паві́слы (неадуш.) паві́слага (адуш.) |
паві́слую |
паві́слае |
паві́слыя (неадуш.) паві́слых (адуш.) |
| Т. |
паві́слым |
паві́слай паві́слаю |
паві́слым |
паві́слымі |
| М. |
паві́слым |
паві́слай |
паві́слым |
паві́слых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паві́снуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паві́снуты |
паві́снутая |
паві́снутае |
паві́снутыя |
| Р. |
паві́снутага |
паві́снутай паві́снутае |
паві́снутага |
паві́снутых |
| Д. |
паві́снутаму |
паві́снутай |
паві́снутаму |
паві́снутым |
| В. |
паві́снуты (неадуш.) паві́снутага (адуш.) |
паві́снутую |
паві́снутае |
паві́снутыя (неадуш.) паві́снутых (адуш.) |
| Т. |
паві́снутым |
паві́снутай паві́снутаю |
паві́снутым |
паві́снутымі |
| М. |
паві́снутым |
паві́снутай |
паві́снутым |
паві́снутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
паві́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паві́сну |
паві́снем |
| 2-я ас. |
паві́снеш |
паві́снеце |
| 3-я ас. |
паві́сне |
паві́снуць |
| Прошлы час |
| м. |
паві́с |
паві́слі |
| ж. |
паві́сла |
| н. |
паві́сла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паві́сні |
паві́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паві́сшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павіта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
павіта́нне |
павіта́нні |
| Р. |
павіта́ння |
павіта́нняў |
| Д. |
павіта́нню |
павіта́нням |
| В. |
павіта́нне |
павіта́нні |
| Т. |
павіта́ннем |
павіта́ннямі |
| М. |
павіта́нні |
павіта́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
павіта́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павіта́юся |
павіта́емся |
| 2-я ас. |
павіта́ешся |
павіта́ецеся |
| 3-я ас. |
павіта́ецца |
павіта́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
павіта́ўся |
павіта́ліся |
| ж. |
павіта́лася |
| н. |
павіта́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павіта́йся |
павіта́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павіта́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павіта́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павіта́ю |
павіта́ем |
| 2-я ас. |
павіта́еш |
павіта́еце |
| 3-я ас. |
павіта́е |
павіта́юць |
| Прошлы час |
| м. |
павіта́ў |
павіта́лі |
| ж. |
павіта́ла |
| н. |
павіта́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павіта́й |
павіта́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павіта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павіту́ха
‘павівальная бабка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
павіту́ха |
павіту́хі |
| Р. |
павіту́хі |
павіту́х |
| Д. |
павіту́се |
павіту́хам |
| В. |
павіту́ху |
павіту́х |
| Т. |
павіту́хай павіту́хаю |
павіту́хамі |
| М. |
павіту́се |
павіту́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
павіту́ха
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
павіту́ха |
| Р. |
павіту́хі |
| Д. |
павіту́се |
| В. |
павіту́ху |
| Т. |
павіту́хай павіту́хаю |
| М. |
павіту́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
павіту́хавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
павіту́хавы |
павіту́хавая |
павіту́хавае |
павіту́хавыя |
| Р. |
павіту́хавага |
павіту́хавай павіту́хавае |
павіту́хавага |
павіту́хавых |
| Д. |
павіту́хаваму |
павіту́хавай |
павіту́хаваму |
павіту́хавым |
| В. |
павіту́хавы (неадуш.) павіту́хавага (адуш.) |
павіту́хавую |
павіту́хавае |
павіту́хавыя (неадуш.) павіту́хавых (адуш.) |
| Т. |
павіту́хавым |
павіту́хавай павіту́хаваю |
павіту́хавым |
павіту́хавымі |
| М. |
павіту́хавым |
павіту́хавай |
павіту́хавым |
павіту́хавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павіту́хавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
павіту́хавыя |
| Р. |
павіту́хавых |
| Д. |
павіту́хавым |
| В. |
павіту́хавыя |
| Т. |
павіту́хавымі |
| М. |
павіту́хавых |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.