раззе́ўраны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | раззе́ўраны | раззе́ўраная | раззе́ўранае | раззе́ўраныя | 
		
			| Р. | раззе́ўранага | раззе́ўранай раззе́ўранае
 | раззе́ўранага | раззе́ўраных | 
		
			| Д. | раззе́ўранаму | раззе́ўранай | раззе́ўранаму | раззе́ўраным | 
		
			| В. | раззе́ўраны (неадуш.) раззе́ўранага (адуш.)
 | раззе́ўраную | раззе́ўранае | раззе́ўраныя (неадуш.) раззе́ўраных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | раззе́ўраным | раззе́ўранай раззе́ўранаю
 | раззе́ўраным | раззе́ўранымі | 
		
			| М. | раззе́ўраным | раззе́ўранай | раззе́ўраным | раззе́ўраных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
раззе́ўрат
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | раззе́ўрат | раззе́ўраты | 
		
			| Р. | раззе́ўрата | раззе́ўратаў | 
		
			| Д. | раззе́ўрату | раззе́ўратам | 
		
			| В. | раззе́ўрата | раззе́ўратаў | 
		
			| Т. | раззе́ўратам | раззе́ўратамі | 
		
			| М. | раззе́ўраце | раззе́ўратах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
раззе́ўрыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | раззе́ўруся | раззе́ўрымся | 
		
		
			| 2-я ас. | раззе́ўрышся | раззе́ўрыцеся | 
		
		
			| 3-я ас. | раззе́ўрыцца | раззе́ўрацца | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | раззе́ўрыўся | раззе́ўрыліся | 
		
			| ж. | раззе́ўрылася | 
		
			| н. | раззе́ўрылася | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | раззе́ўрыся | раззе́ўрыцеся | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | раззе́ўрыўшыся | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
раззіра́ць
‘разглядаць што-небудзь і без прамога дапаўнення (раззіраць на што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | раззіра́ю | раззіра́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | раззіра́еш | раззіра́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | раззіра́е | раззіра́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | раззіра́ў | раззіра́лі | 
		
			| ж. | раззіра́ла | 
		
			| н. | раззіра́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | раззіра́й | раззіра́йце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | раззіра́ючы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
раззлава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | выш. | найвыш. | 
	
	
		
			| раззлава́на | - | - | 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
раззлава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | раззлава́насць | 
		
			| Р. | раззлава́насці | 
		
			| Д. | раззлава́насці | 
		
			| В. | раззлава́насць | 
		
			| Т. | раззлава́насцю | 
		
			| М. | раззлава́насці | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
раззлава́ны
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | раззлава́ны | раззлава́ная | раззлава́нае | раззлава́ныя | 
		
			| Р. | раззлава́нага | раззлава́най раззлава́нае
 | раззлава́нага | раззлава́ных | 
		
			| Д. | раззлава́наму | раззлава́най | раззлава́наму | раззлава́ным | 
		
			| В. | раззлава́ны (неадуш.) раззлава́нага (адуш.)
 | раззлава́ную | раззлава́нае | раззлава́ныя (неадуш.) раззлава́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | раззлава́ным | раззлава́най раззлава́наю
 | раззлава́ным | раззлава́нымі | 
		
			| М. | раззлава́ным | раззлава́най | раззлава́ным | раззлава́ных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
раззлава́ны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | раззлава́ны | раззлава́ная | раззлава́нае | раззлава́ныя | 
		
			| Р. | раззлава́нага | раззлава́най раззлава́нае
 | раззлава́нага | раззлава́ных | 
		
			| Д. | раззлава́наму | раззлава́най | раззлава́наму | раззлава́ным | 
		
			| В. | раззлава́ны (неадуш.) раззлава́нага (адуш.)
 | раззлава́ную | раззлава́нае | раззлава́ныя (неадуш.) раззлава́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | раззлава́ным | раззлава́най раззлава́наю
 | раззлава́ным | раззлава́нымі | 
		
			| М. | раззлава́ным | раззлава́най | раззлава́ным | раззлава́ных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
раззлава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | раззлава́ны | раззлава́ная | раззлава́нае | раззлава́ныя | 
		
			| Р. | раззлава́нага | раззлава́най раззлава́нае
 | раззлава́нага | раззлава́ных | 
		
			| Д. | раззлава́наму | раззлава́най | раззлава́наму | раззлава́ным | 
		
			| В. | раззлава́ны (неадуш.) раззлава́нага (адуш.)
 | раззлава́ную | раззлава́нае | раззлава́ныя (неадуш.) раззлава́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | раззлава́ным | раззлава́най раззлава́наю
 | раззлава́ным | раззлава́нымі | 
		
			| М. | раззлава́ным | раззлава́най | раззлава́ным | раззлава́ных | 
		
Кароткая форма: раззлава́на.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.