разварушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разварушу́ |
развару́шым |
| 2-я ас. |
развару́шыш |
развару́шыце |
| 3-я ас. |
развару́шыць |
развару́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
разварушы́ў |
разварушы́лі |
| ж. |
разварушы́ла |
| н. |
разварушы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разварушы́ |
разварушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разварушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разварушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разварушэ́нне |
| Р. |
разварушэ́ння |
| Д. |
разварушэ́нню |
| В. |
разварушэ́нне |
| Т. |
разварушэ́ннем |
| М. |
разварушэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разва́рыстасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разва́рыстасць |
| Р. |
разва́рыстасці |
| Д. |
разва́рыстасці |
| В. |
разва́рыстасць |
| Т. |
разва́рыстасцю |
| М. |
разва́рыстасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разва́рысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разва́рысты |
разва́рыстая |
разва́рыстае |
разва́рыстыя |
| Р. |
разва́рыстага |
разва́рыстай разва́рыстае |
разва́рыстага |
разва́рыстых |
| Д. |
разва́рыстаму |
разва́рыстай |
разва́рыстаму |
разва́рыстым |
| В. |
разва́рысты (неадуш.) разва́рыстага (адуш.) |
разва́рыстую |
разва́рыстае |
разва́рыстыя (неадуш.) разва́рыстых (адуш.) |
| Т. |
разва́рыстым |
разва́рыстай разва́рыстаю |
разва́рыстым |
разва́рыстымі |
| М. |
разва́рыстым |
разва́рыстай |
разва́рыстым |
разва́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разва́рыцца |
разва́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
развары́ўся |
развары́ліся |
| ж. |
развары́лася |
| н. |
развары́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развары́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развару́ |
разва́рым |
| 2-я ас. |
разва́рыш |
разва́рыце |
| 3-я ас. |
разва́рыць |
разва́раць |
| Прошлы час |
| м. |
развары́ў |
развары́лі |
| ж. |
развары́ла |
| н. |
развары́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развары́ |
развары́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развар’ява́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
развар’ява́насць |
| Р. |
развар’ява́насці |
| Д. |
развар’ява́насці |
| В. |
развар’ява́насць |
| Т. |
развар’ява́насцю |
| М. |
развар’ява́насці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
развар’ява́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
развар’ява́ны |
развар’ява́ная |
развар’ява́нае |
развар’ява́ныя |
| Р. |
развар’ява́нага |
развар’ява́най развар’ява́нае |
развар’ява́нага |
развар’ява́ных |
| Д. |
развар’ява́наму |
развар’ява́най |
развар’ява́наму |
развар’ява́ным |
| В. |
развар’ява́ны (неадуш.) развар’ява́нага (адуш.) |
развар’ява́ную |
развар’ява́нае |
развар’ява́ныя (неадуш.) развар’ява́ных (адуш.) |
| Т. |
развар’ява́ным |
развар’ява́най развар’ява́наю |
развар’ява́ным |
развар’ява́нымі |
| М. |
развар’ява́ным |
развар’ява́най |
развар’ява́ным |
развар’ява́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развар’ява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
развар’ява́ны |
развар’ява́ная |
развар’ява́нае |
развар’ява́ныя |
| Р. |
развар’ява́нага |
развар’ява́най развар’ява́нае |
развар’ява́нага |
развар’ява́ных |
| Д. |
развар’ява́наму |
развар’ява́най |
развар’ява́наму |
развар’ява́ным |
| В. |
развар’ява́ны (неадуш.) развар’ява́нага (адуш.) |
развар’ява́ную |
развар’ява́нае |
развар’ява́ныя (неадуш.) развар’ява́ных (адуш.) |
| Т. |
развар’ява́ным |
развар’ява́най развар’ява́наю |
развар’ява́ным |
развар’ява́нымі |
| М. |
развар’ява́ным |
развар’ява́най |
развар’ява́ным |
развар’ява́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
развар’ява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развар’ю́юся |
развар’ю́емся |
| 2-я ас. |
развар’ю́ешся |
развар’ю́ецеся |
| 3-я ас. |
развар’ю́ецца |
развар’ю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
развар’ява́ўся |
развар’ява́ліся |
| ж. |
развар’ява́лася |
| н. |
развар’ява́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
развар’ю́йся |
развар’ю́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
развар’ява́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.