Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоуыэ

шчытню́сенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
шчытню́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012.

шчытню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчытню́сенькі шчытню́сенькая шчытню́сенькае шчытню́сенькія
Р. шчытню́сенькага шчытню́сенькай
шчытню́сенькае		 шчытню́сенькага шчытню́сенькіх
Д. шчытню́сенькаму шчытню́сенькай шчытню́сенькаму шчытню́сенькім
В. шчытню́сенькі (неадуш.)
шчытню́сенькага (адуш.)		 шчытню́сенькую шчытню́сенькае шчытню́сенькія (неадуш.)
шчытню́сенькіх (адуш.)
Т. шчытню́сенькім шчытню́сенькай
шчытню́сенькаю		 шчытню́сенькім шчытню́сенькімі
М. шчытню́сенькім шчытню́сенькай шчытню́сенькім шчытню́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.

шчыто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчыто́к шчыткі́
Р. шчытка́ шчытко́ў
Д. шчытку́ шчытка́м
В. шчыто́к шчыткі́
Т. шчытко́м шчытка́мі
М. шчытку́ шчытка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шчыто́мірычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчыто́мірычы
Р. Шчыто́мірыч
Шчыто́мірычаў
Д. Шчыто́мірычам
В. Шчыто́мірычы
Т. Шчыто́мірычамі
М. Шчыто́мірычах

шчыто́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчыто́ўка шчыто́ўкі
Р. шчыто́ўкі шчыто́вак
Д. шчыто́ўцы шчыто́ўкам
В. шчыто́ўку шчыто́вак
Т. шчыто́ўкай
шчыто́ўкаю		 шчыто́ўкамі
М. шчыто́ўцы шчыто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шчыто́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шчыто́ўка
Р. Шчыто́ўкі
Д. Шчыто́ўцы
В. Шчыто́ўку
Т. Шчыто́ўкай
Шчыто́ўкаю
М. Шчыто́ўцы

Шчытцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчытцы́
Р. Шчытцо́ў
Д. Шчытца́м
В. Шчытцы́
Т. Шчытца́мі
М. Шчытца́х

Шчыты́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчыты́
Р. Шчыто́ў
Д. Шчыта́м
В. Шчыты́
Т. Шчыта́мі
М. Шчыта́х

шчы́цік

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчы́цік шчы́цікі
Р. шчы́ціка шчы́цікаў
Д. шчы́ціку шчы́цікам
В. шчы́ціка шчы́цікаў
Т. шчы́цікам шчы́цікамі
М. шчы́ціку шчы́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

шчы́цік

‘частка кулямётнага прыцэла’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчы́цік шчы́цікі
Р. шчы́ціка шчы́цікаў
Д. шчы́ціку шчы́цікам
В. шчы́цік шчы́цікі
Т. шчы́цікам шчы́цікамі
М. шчы́ціку шчы́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.