шчы́цік
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчы́цік | шчы́цікі | |
| шчы́ціка | шчы́цікаў | |
| шчы́ціку | шчы́цікам | |
| шчы́ціка | шчы́цікаў | |
| шчы́цікам | шчы́цікамі | |
| шчы́ціку | шчы́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)