нявы́белены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́белены |
нявы́беленая |
нявы́беленае |
нявы́беленыя |
Р. |
нявы́беленага |
нявы́беленай нявы́беленае |
нявы́беленага |
нявы́беленых |
Д. |
нявы́беленаму |
нявы́беленай |
нявы́беленаму |
нявы́беленым |
В. |
нявы́белены (неадуш.) нявы́беленага (адуш.) |
нявы́беленую |
нявы́беленае |
нявы́беленыя (неадуш.) нявы́беленых (адуш.) |
Т. |
нявы́беленым |
нявы́беленай нявы́беленаю |
нявы́беленым |
нявы́беленымі |
М. |
нявы́беленым |
нявы́беленай |
нявы́беленым |
нявы́беленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́браны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́браны |
нявы́браная |
нявы́бранае |
нявы́браныя |
Р. |
нявы́бранага |
нявы́бранай нявы́бранае |
нявы́бранага |
нявы́браных |
Д. |
нявы́бранаму |
нявы́бранай |
нявы́бранаму |
нявы́браным |
В. |
нявы́браны (неадуш.) нявы́бранага (адуш.) |
нявы́браную |
нявы́бранае |
нявы́браныя (неадуш.) нявы́браных (адуш.) |
Т. |
нявы́браным |
нявы́бранай нявы́бранаю |
нявы́браным |
нявы́бранымі |
М. |
нявы́браным |
нявы́бранай |
нявы́браным |
нявы́браных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́везены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́везены |
нявы́везеная |
нявы́везенае |
нявы́везеныя |
Р. |
нявы́везенага |
нявы́везенай нявы́везенае |
нявы́везенага |
нявы́везеных |
Д. |
нявы́везенаму |
нявы́везенай |
нявы́везенаму |
нявы́везеным |
В. |
нявы́везены (неадуш.) нявы́везенага (адуш.) |
нявы́везеную |
нявы́везенае |
нявы́везеныя (неадуш.) нявы́везеных (адуш.) |
Т. |
нявы́везеным |
нявы́везенай нявы́везенаю |
нявы́везеным |
нявы́везенымі |
М. |
нявы́везеным |
нявы́везенай |
нявы́везеным |
нявы́везеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́веранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нявы́веранасць |
Р. |
нявы́веранасці |
Д. |
нявы́веранасці |
В. |
нявы́веранасць |
Т. |
нявы́веранасцю |
М. |
нявы́веранасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́вераны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́вераны |
нявы́вераная |
нявы́веранае |
нявы́вераныя |
Р. |
нявы́веранага |
нявы́веранай нявы́веранае |
нявы́веранага |
нявы́вераных |
Д. |
нявы́веранаму |
нявы́веранай |
нявы́веранаму |
нявы́вераным |
В. |
нявы́вераны (неадуш.) нявы́веранага (адуш.) |
нявы́вераную |
нявы́веранае |
нявы́вераныя (неадуш.) нявы́вераных (адуш.) |
Т. |
нявы́вераным |
нявы́веранай нявы́веранаю |
нявы́вераным |
нявы́веранымі |
М. |
нявы́вераным |
нявы́веранай |
нявы́вераным |
нявы́вераных |
Крыніцы:
piskunou2012.