Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

напа́рсткавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	напа́рсткавы	напа́рсткавая	напа́рсткавае	напа́рсткавыя
Р.	напа́рсткавага	напа́рсткавай напа́рсткавае	напа́рсткавага	напа́рсткавых
Д.	напа́рсткаваму	напа́рсткавай	напа́рсткаваму	напа́рсткавым
В.	напа́рсткавы (неадуш.) напа́рсткавага (адуш.)	напа́рсткавую	напа́рсткавае	напа́рсткавыя (неадуш.) напа́рсткавых (адуш.)
Т.	напа́рсткавым	напа́рсткавай напа́рсткаваю	напа́рсткавым	напа́рсткавымі
М.	напа́рсткавым	напа́рсткавай	напа́рсткавым	напа́рсткавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напарта́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	напарта́чу	напарта́чым
2-я ас.	напарта́чыш	напарта́чыце
3-я ас.	напарта́чыць	напарта́чаць
Прошлы час
м.	напарта́чыў	напарта́чылі
ж.	напарта́чыла
н.	напарта́чыла
Загадны лад
2-я ас.	напарта́ч	напарта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час	напарта́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напарфумава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	напарфумава́ны	напарфумава́ная	напарфумава́нае	напарфумава́ныя
Р.	напарфумава́нага	напарфумава́най напарфумава́нае	напарфумава́нага	напарфумава́ных
Д.	напарфумава́наму	напарфумава́най	напарфумава́наму	напарфумава́ным
В.	напарфумава́ны (неадуш.) напарфумава́нага (адуш.)	напарфумава́ную	напарфумава́нае	напарфумава́ныя (неадуш.) напарфумава́ных (адуш.)
Т.	напарфумава́ным	напарфумава́най напарфумава́наю	напарфумава́ным	напарфумава́нымі
М.	напарфумава́ным	напарфумава́най	напарфумава́ным	напарфумава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

напарфумава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	напарфуму́юся	напарфуму́емся
2-я ас.	напарфуму́ешся	напарфуму́ецеся
3-я ас.	напарфуму́ецца	напарфуму́юцца
Прошлы час
м.	напарфумава́ўся	напарфумава́ліся
ж.	напарфумава́лася
н.	напарфумава́лася
Загадны лад
2-я ас.	напарфуму́йся	напарфуму́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	напарфумава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

напарфумава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	напарфуму́ю	напарфуму́ем
2-я ас.	напарфуму́еш	напарфуму́еце
3-я ас.	напарфуму́е	напарфуму́юць
Прошлы час
м.	напарфумава́ў	напарфумава́лі
ж.	напарфумава́ла
н.	напарфумава́ла
Загадны лад
2-я ас.	напарфуму́й	напарфуму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	напарфумава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

напарфу́млены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	напарфу́млены	напарфу́мленая	напарфу́мленае	напарфу́мленыя
Р.	напарфу́мленага	напарфу́мленай напарфу́мленае	напарфу́мленага	напарфу́мленых
Д.	напарфу́мленаму	напарфу́мленай	напарфу́мленаму	напарфу́мленым
В.	напарфу́млены (неадуш.) напарфу́мленага (адуш.)	напарфу́мленую	напарфу́мленае	напарфу́мленыя (неадуш.) напарфу́мленых (адуш.)
Т.	напарфу́мленым	напарфу́мленай напарфу́мленаю	напарфу́мленым	напарфу́мленымі
М.	напарфу́мленым	напарфу́мленай	напарфу́мленым	напарфу́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

напарфу́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	напарфу́млены	напарфу́мленая	напарфу́мленае	напарфу́мленыя
Р.	напарфу́мленага	напарфу́мленай напарфу́мленае	напарфу́мленага	напарфу́мленых
Д.	напарфу́мленаму	напарфу́мленай	напарфу́мленаму	напарфу́мленым
В.	напарфу́млены (неадуш.) напарфу́мленага (адуш.)	напарфу́мленую	напарфу́мленае	напарфу́мленыя (неадуш.) напарфу́мленых (адуш.)
Т.	напарфу́мленым	напарфу́мленай напарфу́мленаю	напарфу́мленым	напарфу́мленымі
М.	напарфу́мленым	напарфу́мленай	напарфу́мленым	напарфу́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

напа́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	напа́руся	напа́рымся
2-я ас.	напа́рышся	напа́рыцеся
3-я ас.	напа́рыцца	напа́рацца
Прошлы час
м.	напа́рыўся	напа́рыліся
ж.	напа́рылася
н.	напа́рылася
Загадны лад
2-я ас.	напа́рся	напа́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	напа́рыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напа́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	напа́ру	напа́рым
2-я ас.	напа́рыш	напа́рыце
3-я ас.	напа́рыць	напа́раць
Прошлы час
м.	напа́рыў	напа́рылі
ж.	напа́рыла
н.	напа́рыла
Загадны лад
2-я ас.	напа́р	напа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час	напа́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напа́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	напа́с
Р.	напа́су
Д.	напа́су
В.	напа́с
Т.	напа́сам
М.	напа́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)