напарта́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напарта́чу напарта́чым
2-я ас. напарта́чыш напарта́чыце
3-я ас. напарта́чыць напарта́чаць
Прошлы час
м. напарта́чыў напарта́чылі
ж. напарта́чыла
н. напарта́чыла
Загадны лад
2-я ас. напарта́ч напарта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час напарта́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)