Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зна́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зна́ць
Р. зна́ці
Д. зна́ці
В. зна́ць
Т. зна́ццю
М. зна́ці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

зна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зна́ю зна́ем
2-я ас. зна́еш зна́еце
3-я ас. зна́е зна́юць
Прошлы час
м. зна́ў зна́лі
ж. зна́ла
н. зна́ла
Загадны лад
2-я ас. зна́й зна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

зна́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зна́чанне
Р. зна́чання
Д. зна́чанню
В. зна́чанне
Т. зна́чаннем
М. зна́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зна́чаннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зна́чаннік зна́чаннікі
Р. зна́чанніка зна́чаннікаў
Д. зна́чанніку зна́чаннікам
В. зна́чаннік зна́чаннікі
Т. зна́чаннікам зна́чаннікамі
М. зна́чанніку зна́чанніках

Крыніцы: piskunou2012.

зна́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́чаны зна́чаная зна́чанае зна́чаныя
Р. зна́чанага зна́чанай
зна́чанае
зна́чанага зна́чаных
Д. зна́чанаму зна́чанай зна́чанаму зна́чаным
В. зна́чаны (неадуш.)
зна́чанага (адуш.)
зна́чаную зна́чанае зна́чаныя (неадуш.)
зна́чаных (адуш.)
Т. зна́чаным зна́чанай
зна́чанаю
зна́чаным зна́чанымі
М. зна́чаным зна́чанай зна́чаным зна́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́чаны зна́чаная зна́чанае зна́чаныя
Р. зна́чанага зна́чанай
зна́чанае
зна́чанага зна́чаных
Д. зна́чанаму зна́чанай зна́чанаму зна́чаным
В. зна́чаны (неадуш.)
зна́чанага (адуш.)
зна́чаную зна́чанае зна́чаныя (неадуш.)
зна́чаных (адуш.)
Т. зна́чаным зна́чанай
зна́чанаю
зна́чаным зна́чанымі
М. зна́чаным зна́чанай зна́чаным зна́чаных

Кароткая форма: зна́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́чаны зна́чаная зна́чанае зна́чаныя
Р. зна́чанага зна́чанай
зна́чанае
зна́чанага зна́чаных
Д. зна́чанаму зна́чанай зна́чанаму зна́чаным
В. зна́чаны (неадуш.)
зна́чанага (адуш.)
зна́чаную зна́чанае зна́чаныя (неадуш.)
зна́чаных (адуш.)
Т. зна́чаным зна́чанай
зна́чанаю
зна́чаным зна́чанымі
М. зна́чаным зна́чанай зна́чаным зна́чаных

Кароткая форма: зна́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

значкі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. значкі́ст значкі́сты
Р. значкі́ста значкі́стаў
Д. значкі́сту значкі́стам
В. значкі́ста значкі́стаў
Т. значкі́стам значкі́стамі
М. значкі́сце значкі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

значкі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. значкі́стка значкі́сткі
Р. значкі́сткі значкі́стак
Д. значкі́стцы значкі́сткам
В. значкі́стку значкі́стак
Т. значкі́сткай
значкі́сткаю
значкі́сткамі
М. значкі́стцы значкі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

значкі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. значкі́сцкі значкі́сцкая значкі́сцкае значкі́сцкія
Р. значкі́сцкага значкі́сцкай
значкі́сцкае
значкі́сцкага значкі́сцкіх
Д. значкі́сцкаму значкі́сцкай значкі́сцкаму значкі́сцкім
В. значкі́сцкі
значкі́сцкага
значкі́сцкую значкі́сцкае значкі́сцкія
значкі́сцкіх
Т. значкі́сцкім значкі́сцкай
значкі́сцкаю
значкі́сцкім значкі́сцкімі
М. значкі́сцкім значкі́сцкай значкі́сцкім значкі́сцкіх

Крыніцы: tsblm1996.