Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дво́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дво́йка дво́йкі
Р. дво́йкі дво́ек
Д. дво́йцы дво́йкам
В. дво́йку дво́йкі
Т. дво́йкай
дво́йкаю
дво́йкамі
М. дво́йцы дво́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дво́йня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дво́йня дво́йні
Р. дво́йні дво́йняў
Д. дво́йні дво́йням
В. дво́йню дво́йняў
Т. дво́йняй
дво́йняю
дво́йнямі
М. дво́йні дво́йнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дво́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дво́йства
Р. дво́йства
Д. дво́йству
В. дво́йства
Т. дво́йствам
М. дво́йстве

Крыніцы: piskunou2012.

дво́йчы

прыслоўе, утворана ад лічэбніка

станоўч. выш. найвыш.
дво́йчы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́р двары́
Р. двара́ дваро́ў
Д. двару́ двара́м
В. дво́р двары́
Т. дваро́м двара́мі
М. дварэ́
двары́
двара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дворагаспада́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дворагаспада́рка дворагаспада́ркі
Р. дворагаспада́ркі дворагаспада́рак
Д. дворагаспада́рцы дворагаспада́ркам
В. дворагаспада́рку дворагаспада́ркі
Т. дворагаспада́ркай
дворагаспада́ркаю
дворагаспада́ркамі
М. дворагаспада́рцы дворагаспада́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Дво́рнава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дво́рнава
Р. Дво́рнава
Д. Дво́рнаву
В. Дво́рнава
Т. Дво́рнавам
М. Дво́рнаве

дво́рнік

‘работнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́рнік дво́рнікі
Р. дво́рніка дво́рнікаў
Д. дво́рніку дво́рнікам
В. дво́рніка дво́рнікаў
Т. дво́рнікам дво́рнікамі
М. дво́рніку дво́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дво́рнік

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дво́рнік дво́рнікі
Р. дво́рніка дво́рнікаў
Д. дво́рніку дво́рнікам
В. дво́рнік дво́рнікі
Т. дво́рнікам дво́рнікамі
М. дво́рніку дво́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дво́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дво́рнікі
Р. Дво́рнікаў
Д. Дво́рнікам
В. Дво́рнікі
Т. Дво́рнікамі
М. Дво́рніках