Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

вельцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вельцава́ны вельцава́ная вельцава́нае вельцава́ныя
Р. вельцава́нага вельцава́най
вельцава́нае		 вельцава́нага вельцава́ных
Д. вельцава́наму вельцава́най вельцава́наму вельцава́ным
В. вельцава́ны (неадуш.)
вельцава́нага (адуш.)		 вельцава́ную вельцава́нае вельцава́ныя (неадуш.)
вельцава́ных (адуш.)
Т. вельцава́ным вельцава́най
вельцава́наю		 вельцава́ным вельцава́нымі
М. вельцава́ным вельцава́най вельцава́ным вельцава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

вельштэр’е́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вельштэр’е́р вельштэр’е́ры
Р. вельштэр’е́ра вельштэр’е́раў
Д. вельштэр’е́ру вельштэр’е́рам
В. вельштэр’е́ра вельштэр’е́раў
Т. вельштэр’е́рам вельштэр’е́рамі
М. вельштэр’е́ры вельштэр’е́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Вельямо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вельямо́вічы
Р. Вельямо́віч
Вельямо́вічаў
Д. Вельямо́вічам
В. Вельямо́вічы
Т. Вельямо́вічамі
М. Вельямо́вічах

велю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. велю́р
Р. велю́ру
Д. велю́ру
В. велю́р
Т. велю́рам
М. велю́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

велю́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. велю́равы велю́равая велю́равае велю́равыя
Р. велю́равага велю́равай
велю́равае		 велю́равага велю́равых
Д. велю́раваму велю́равай велю́раваму велю́равым
В. велю́равы (неадуш.)
велю́равага (адуш.)		 велю́равую велю́равае велю́равыя (неадуш.)
велю́равых (адуш.)
Т. велю́равым велю́равай
велю́раваю		 велю́равым велю́равымі
М. велю́равым велю́равай велю́равым велю́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

велягу́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
велягу́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

велягу́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. велягу́рнасць
Р. велягу́рнасці
Д. велягу́рнасці
В. велягу́рнасць
Т. велягу́рнасцю
М. велягу́рнасці

Крыніцы: piskunou2012.

велягу́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. велягу́рны велягу́рная велягу́рнае велягу́рныя
Р. велягу́рнага велягу́рнай
велягу́рнае		 велягу́рнага велягу́рных
Д. велягу́рнаму велягу́рнай велягу́рнаму велягу́рным
В. велягу́рны (неадуш.)
велягу́рнага (адуш.)		 велягу́рную велягу́рнае велягу́рныя (неадуш.)
велягу́рных (адуш.)
Т. велягу́рным велягу́рнай
велягу́рнаю		 велягу́рным велягу́рнымі
М. велягу́рным велягу́рнай велягу́рным велягу́рных

Крыніцы: piskunou2012.

велягу́рыста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
велягу́рыста - -

Крыніцы: piskunou2012.

велягу́рыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. велягу́рыстасць
Р. велягу́рыстасці
Д. велягу́рыстасці
В. велягу́рыстасць
Т. велягу́рыстасцю
М. велягу́рыстасці

Крыніцы: piskunou2012.